Selami onuncu kez girdiði KPSS sýnavýnda nihayet 90 ýn üzerinde puaný tutturmuþ ve Mal Müdürlüðünde Tahsilat Memuru olarak göreve baþlamýþtý. Artýk evlenebilirdi. Çünkü bir iþi gücü vardý ve yaþý otuzu geçmiþti.

Anne ve babasýnýn uzun arayýþlarý sonunda hemþerileri olan Rasim Emminin güzel Kýzý Münevver’e talip oldular. Münevver, ailece iþçi olarak çalýþtýklarý o çiftlikte koyun ve inek saðmaktan illallah ettiði ve her Allah’ýn günü o tezek kokularýný ciðerlerine doldurduðu yetmiyormuþ gibi azgýn boðalarýn tacizkar bakýþlarý, hatta ara sýra boynuzlarýyla kýçýna attýklarý çentiklerden fazlaca býkmýþ olmalý ki Selami’nin –Anne ve babasý vasýtasýyla- yaptýðý evlenme teklifine düþünmeden ‘’eveeeetttt ‘’ dedi. Varsýn Selami biraz saf ve bir kolu çolak olsun ne çýkardý.


Evliliklerinin ilk beþ-altý yýlýnda seri imalata geçtiler. Bir, iki,üç derken dördüncü çocuklarý da yer yüzünü þereflendirince Münevver dayanamadý artýk.

-Selami. Artýk yeter. Gel bir araba alalým. Böylece ne sen bana bin ne de ben sana. Ýkimiz de arabaya binelim. Hem bu çocuklarý taþýmak da baya zor oluyor artýk.
-Haklýsýn Münevver de benim kol sakat, sende de okuma yazma yok. Ne’tçeeez. Nasýl alacaz ehliyet?
-Sen o iþi bana býrak. Alacam ehliyeti.

Münevver Halk eðitim merkezinin açtýðý okuma yazma kurslarýna gitti. Ali’yi ata baktýramadý ama bir kaç ay içinde önce I. Kademe, sonra da II. Kademe Okur Yazar Belgesi aldý.

Okur-yazar belgesinin alýndýðý gün Münevver, Manifaturacý Hüsnü’den - parasý gelecek ay ödenmek üzere- kendisine ve çocuklarýna esvaplar aldý. Süslendi, püslendi. Güzel bir pasta yaptý. Evi grafon kaðýtlarýyla süsledi. Bir de kocaman pankart hazýrladý. Bu güzel günü çok iyi bir þekilde deðerlendirmek istiyordu.

Selami akþam kapýyý çalýnca dört çocuðunu da sýraya dizdi ve kapýyý açtý. Selami’nin boynuna sarýldý.Yanaðýna kondurduðu kocaman bir öpücük Selami’nin suratýnda kocaman bir ruj izi býrakmýþtý. Selami de karýsýný aþk ile, þevk ile öptü. Abdesthane ibriði gibi sýralanmýþ evlatlarýnýn baþlarýný okþadý ve içeri salona geçti. Biricik aþký Münevver’in buram buram aþk ve ihtiras kokan pankartýný gördü ‘’SEVÝNÝM SNÝ ÇK SVYORM’’ ‘’ Bir tanem benim yaaa, okuma yazmayý öðrendiði gibi þifreli yazý yazmayý bile öðrenmiþ. Acaba ne diyor ?‘’ Diye düþünmeye baþladý. ‘’ Neyse ne neticede benim için hazýrlandýðýna göre mutlaka güzel bir þeydir.’’ Diye üzerinde fazla durmadý.

O yazýnýn üzerinde fazla durmadý ama Münevver’in üzerinde çok fazla durdu o gece. Böylece beþinci çocuk da yola çýktý.

Okuma yazma belgesi tamam olunca Münevver bir þoför eðitim kursuna katýldý. Kursun müdürü olsun, zaman zaman o kursta sýnavlara giren trafik polisleri ve kursun öðretmenleri olsun hepsi Selami’nin tanýdýðý insanlardý. Az mý kurtarmýþtý Selami onlarý olmayacak vergi borçlarýndan O bakýmdan Münevver’in sýnavlarý atlatmasý hiç de zor olmadý. Tek bir soruyu bile okumadan motordan 90, Ýlkyardýmdan 80, Direksiyondan ise 100 tam puan almýþtý. Özellikle direksiyon sýnavýnda yanýna oturan Trafik polisi ‘’ Ablacýðým Allah aþkýna durdur þu arabayý bak seksen vereceðim, Abla durdur bak doksan oldu. ‘’ Diye baðýrmýþ. Münevver’in ‘’Debriyaja o kadar basýyorum basýyorum durmuyor ben naapýyým? ‘’ Demesi üzerine garibim polis. ‘’Abla en saðdakine bas en saðdakineee.’’ Deyince ve de hayat memat meselesi deyip ‘’Tamam abla yüz verdim. ‘’ Dedikten sonra durabilmiþti araba.

Artýk ehliyet de alýnmýþtý. Eðer Münevver’in içinde beþ numaralý velet olmasaydý o akþam altýncý da yola çýkýyordu kutlama yapalým derken.


Sýra artýk bir araba satýn almaya gelmiþti. Önce bir Hacý Murat aldý Selami. ‘’ Karýcýðým, bununla iyice ustalaþ, bunu vur, parçala haþadýný çýkar þoförlüðü iyice pekiþtirene kadar. Sonra daha iyi bir þey alýrýz. ‘’ Demiþti . Münevver þoförlüðüne dil uzatýlmasýna fena halde içerledi ama fazla da ses etmedi. ‘’Atla arabaya da gör þoförlük nasýl oluyormuþ’’ dedi sadece. Selami önce evlatlarýnýn tamamýný Hacý Murat’ýn bir kilometre ötesinde güvenli bir alana taþýdý. Sonra çevredeki tüm canlý varlýklarý kovaladý.Daha sonra yedi ayetel kürsi , üç kulhuvallah, bir elham okuyarak arabanýn ön koltuðuna oturdu.

Münevver anahtarý sokup kontaðý çevirdi. Sol ayaðýyla debriyaja abanýrken sað ayaðýyla gazý kökledi. Vitesi dörde alaraktan uçuþa hazýr hale geldi. Hacý Murat rodeocu atý gibi sallanmaya baþladý.Münevver her iki ayaðýný da bütün pedallara basýp vites kolunu þekilden þekle soktuktan sonra nihayet asfaltýn anasýný aðlataraktan arabayý yürütmeyi baþardý. Caddede karýnca da dahil tek canlý yoktu. Tüm canlý varlýklar hayret, ama daha çok dehþet içinde bu Michael Scuhhammer’i seyre dalmýþtý.

‘’ Çok susadým ‘’ Dedi Münevver. Haklýydý elbette. Büyük bir heyecan yaþamýþtý ve yaþatmýþtý. Bir elini kocasýnýn omuzuna koydu ‘’ Nasýldým ama? ‘’ Derken, Öteki eliyle de arabanýn torpido gözünde su arýyordu. Aradýðý suyu buldu sonunda ama arabanýn torpido gözünde deðil. Kocasýnýn ‘’dikaaatttt kanaallll’’ demesine fýrsat kalmadan sulama kanalý içerisinde bol bol su içiyordu artýk.


Sonraki günlerde Hacý Murat önce bir kaç kez daha gazi oldu, daha sonra da ebedi hayata irtihal eyledi. Artýk kaportacýlar, motorcu ve boyacýlar, tüm sanayi sitesi onlar arabayý götürdüðünde kepenk indirme eylemi yapmaya baþlamýþlardý.

Selami’nin gözü korkmuþtu ya Münevver’in gözü fazlasýyla karaydý. Hem Selami’yi kafaya almak o kadar kolaydý ki. O günün akþamýnda altý nolu velet yola çýkarken ertesi günün sabahýnda kapýya bir Broadway dayandý. Ama Selami bu sefer kararlýydý. Öðretecekti eþine trafik kurallarýný, iþaretleri hiç olmazsa. Bu Hacý Murat’a benzemezdi. Dünyanýn borcuna girmiþti Broadway’i almak için.

Karý-koca arabaya bindiler ve Münevver her zamanki gibi asfaltý kazýya kazýya bir kalkýþ yaptýktan sonra yola koyuldular. Yolda Selami baþladý sormaya:

-Haným þimdi bak ileride kýrmýzý yandý. Ne demek o?
-Geç demek.
-Allah Allah..peki sarý yansaydý?
-Yavaþça geç.
-Ya yeþil yanarsa?
-Son sür’at geç.

‘’ Eyvaaahhh ‘’ diye düþündü Selami. Farkýnda olmadan bir cenaze arabasýna binmiþti.

Daha sonra yoldaki iþaretleri sormaya baþladý.

-Haným þu iþaret ne?
-Dikkat deve çýkabilir.
-Ne devesi yahu ona kasis denir. Nereden çýkartýyorsun deveyi.
-Baksana deveye benziyor.
-Peki þu ne?
-Amaaannn neyse ne . Ben en çok üzerinde çatal-býçak olan trafik iþaretini seviyorum.


‘’Anlaþýldý hapý yuttuk. ‘’ Dedi Selami. Hele bir de Münevver iyice gaz pedalýna abanýnca Kur’andan bildiði bütün ayetleri okumaya baþladý. Derken arabadan birden dumanlar yükselmeye baþladý. Münevver saða çekip bir çam aðacýna hafifçe dokundurduktan sonra arabayý durdurdu.

Selami sordu:

-Ne oluyor haným? Bu duman ne?
-Bilmiyorum defransiyeli açýp bakacaðýz artýk.
-Kaputu demek istiyorsun sanýrým.

Kaputu açtýlar. Eeee ‘’ne de olsa motor sýnavýndan doksan almýþ. Mutlaka anlýyordur arýzanýn ne olduðundan.’’ Diye düþünüyordu Selami.

-Problem neymiþ?
-Balatalar meme yapmýþ sanýrým.

Selami de araba milletinin derdinden anlamadýðý için ‘’ Lan nasýl da bildi maþallah, maþallah . Trafik kurallarýný, iþaretleri bilmiyor ama motor konusunda maþallahý var hani’’ diye düþünmeye baþladý.

-Eeee..Ne yapacaðýz peki?
-Akünün kutup baþlarýný temizleyeceðiz.
-Hýmmm iyi öyle yapalým madem.

Münevver bujiyi yerinden söküp biraz üfledikten sonra tekrar yerine taktý. Kaputu kapatýp arabayý çalýþtýrmaya gayret etti ama nafile. Arabadan hiç ses gelmiyordu.

-Ya Münevver senin biraderi arasana cep telefonundan. Ona anlat durumu. Daha olmazsa gelsin bize yardýma.

-Ben de hallederim ya alet edevat yok. Neyse tamam arayayým biraderi.

Arabaya girip cep telefonunu buldu ve kardeþini aradý.

-Alooo…Birader biz Kýzýlçam yolundayýz. Arabanýn þanzýmaný su kaynattý. Acele aletlerini al yardýma gel.

Telefondan kaynýnýn sesini  duydu Selami.

-Tamam abla. Gülmekten gebermezsem ya da gülerken yolda bir kaza geçirmezsem on dakikaya kadar oradayým.

-Ayol manyak bu benim kardeþim. Kakasýnda boncuk görmüþ sanki. Ayol nesi var þimdi benim anlattýklarýmýn. Neye gülüyor ki bu salak.

-Ya boþ ver be haným. Madem þanzýman suyu kaynattý. Hazýr yanýmýzda sallama çay da var. Þuradan iki çay yap da þu nefis çam ormanýnda güzelce içelim baþ baþa..