Çıktığım seferde iki bilet aldım biri acılarıma, biri kendime.
Bir mektubum, pulunu terk eden.
Kocaman anılar taşıyan...
Durduğum her istasyonda indiriyorum birer birer onları yüküm hafiflesin diye.
Bir mektubum sahipsiz kalmış, noktası ilk kelimesinden önce koyulmuş.
Akıp giderken yürek trenim buz gibi demir ırmaklarında, donuyor ruhum.
Donuyor kalbim
Hayatı hatırlatacak bir şey kalmadı son zamanlarda
Oysa bir " çıt " yeterdi
Bir " çıt " kelimelerime ses, yüreğime nefes getirmeye, pulumdan da vazgeçmezdim.
Bir mektubum, okunmuş ama hiç anlaşılmamış
Canımı oydum, kelimelerimi sakladım
Tarihte düşmüyor sayfalarıma
Zarfımı kapattım, pulumdan ayrıldım
Sadece acımı taşıyorum artık satır aralarımda
Geç oldu!
Çok geç!
Ölüm rengine bürünüp, dolaşıyorum hayatın kıyısında.
Tuğba Topal
(
Bir Mektubum başlıklı yazı
Tuğba Topal tarafından
20.01.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
