Hayat pahalı mı? Hangi keseye elinizi değseniz harcadıkça eksik kalıyor alacaklarımız. Hep daha fazlası, uçsuz bucaksız baktığı alınabilecek yaylası… Etrafını gördürmeyen bir aylası, kıyas bile yapabilecek yok aynası! Dilde papağan gibi ezber, hayat çok pahalı ben geçinemiyorum. Kiminin sofrasında devlet doyar, kiminin sofrasında soğan ekmek aranır… Adı sofradır sonuçta!
Hayat pahalı der durur, durmadan ağlar… Ağdından darbeler yapılır, dağdaki karlar erir! Akan ırmağı paylaşamaz insanlık, bu sene neden az yağdı ki Nisan yağmurları yahut kar da görmedik… Nasıl geçti birden kış… Boşa akan çeşmeler, barajlar boşladı, suya zam geldi… Fazla elektrik yaktık, neden bu kadar arttı faturalar deriz. Hamamda terler gibi açarız kaloriferi, yetişmez doğal gaz parası! Yaptığımız israfa bakmayız, boşa çöpe atılan yemeklere, ekmeklere bakmayız…
Eskiden hep derlerdi, “Ayağını yorganına göre uzat!” ama kimse yorganına bakmıyor, habire yatak satın alıp değiştiriyor, sonra da hayat pahalı diyor. Parasını çar çur edeni neden böyle yapıyorsunuz diye sorgulasanız, paramın bekçisi misin diye, kızıyor birde.
Bu dünyayı harca harca bitmez… Dünyaya bir şey olmuyor fakat bu harcama insanı bitiriyor! Her dünyaya gelen yiyip içiyor, her şeyi talan ediyor, dağlar kadar çöp yığıyor… Dünya yine de insanların yaşaması için elinden gelen varlıkları insana sunuyor. İnsan bunlara sahip oldukça daha fazlasını istiyor. Arz talep dengesi bir türlü eşitlenmiyor. Sonra da alım gücümüz yok, hayat pahalı diyoruz. Bu herkesin dilinde tekerleme oldu.
Hayat pahalı diyor, daha fazla almalıyım diyor, savaşlara bahane oluyor, ölen insanların varlıklarına bu zalimler sahipleniyor. Ne kadar alsalar, ne kadar sömürseler yine de doymuyorlar. Bazen de yandaşları ile terör oluşturuyor, ellerine silah vererek, ürettiği silahtan sömürüye devam ediyor. Hem teröriste hem de teröre mağdur ülkeye silahını satmaya devam ediyor.
Çocuk bile hayat pahalı diyor. Ailesinden aldığı harçlık aldığı her şeye yetmiyor. O kadar sorumsuzca alıyor ki, aldığı çikolata kapağı patlıyor, boğazında kalıp onu öldürüyor da… Büyükler böyle tüketici olunca çocuklarda onların aynası… Aynı yolu takip ediyor. Reklamlar aldandırıyor, ballandırıyor, dene diyor, çocuk da deniyor! Hep al üzerine kurgulu dünya işte… Alınmayınca da hayat pahalı diyoruz.
Eğer, aldığınızı sorgularsanız, israftan kaçınırsanız hem cebiniz delinmez, hem de sağlıklı yaşarsınız… Hayat işte o zaman pahalı olmaz. Siz her şeyi almak zorunda değilsiniz… Dünyayı alsanız Mars’tan ne alabilirim dersiniz…
Hayat pahalı değil inanın…
Saffet Kuramaz
