Bir arkadaşımın isteği üzerine yazdım bu şiiri. 😉


ALACAKLININ İSYANI

Hatırlar mısın, geçmişte?
Karşılaşmıştık bir iş/te
Ha!.. onu diyorum işte
Şu borcunu ödesene!

Hani rol yapıp dümenden
Borç para almıştın benden
Bu can çıkmadan bedenden
Şu borcunu ödesene!

Kanmam artık kuru lafa
Borç takmışsın tüm esnafa
Yeter artık gel insafa
Şu borcunu ödesene!

Şöyle düşün, bir hayal kur
Söz vermiştin, sözünde dur
Ula gavur oğlu gavur!
Şu borcunu ödesene!

Borç almadan edemedin
Üç yıl oldu ödemedin
Bir kez öderim demedin
Şu borcunu ödesene!

Süre geçti, vade doldu
Üç gün dedin, üç yıl oldu
Hani sende çare boldu
Şu borcunu ödesene!

Bu ne turşu bu ne perhiz
Sen uyanık, ben mi keriz
Ödemezsen çıkar kriz
Şu borcunu ödesene!

Gördük ak ile karayı
Getir artık o parayı
Bozmayalım hiç arayı
Şu borcunu ödesene!

Hamdi der ki: borçlu ölmez
Rengi solar, yüzü gülmez
İşin düşse de görülmez
Şu borcunu ödesene!

               Mustafa Gül (Hamdi)
               (23.01.2020)

Not:
Sakın yanlış anlaşılmasın!
Şiirdeki muhatap borç alıp da umursamayan, ödememek üzere borç alanlara bir atıftır. Yoksa hepimizin az çok mutlaka borcumuz vardır. 
( Alacaklının İsyanı başlıklı yazı Hamdi tarafından 23.01.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.