Gönlüm, gözüm açýktýr, kapanmadan ebedi,

Çekinip yerinmeden, gel ki göreyim seni.

Sonra piþman olursan, demeyesin “demedi”,

Sýzlanýp dövünmeden gel ki göreyim seni.

Âh ettirme ne olur, ikimizde yanarýz,

Ýlaçlar fayda vermez, ölene dek kanarýz,

Kötülüðü susturup, iyiliði anarýz,

Yerlerde sürünmeden, gel ki göreyim seni.

Farkýnda deðil misin, yok bu iþin þakasý,

Bir araya gelemez, iki ömrün yakasý,

Olduðun gibi çýk gel, fakat olma baþkasý,

Kimliðe bürünmeden, gel ki göreyim seni.

Dilimin ucundadýr, fakat diyemiyorum,

Su dahi haram gibi, yemek yiyemiyorum,

Konuþmak ne kelime! Selam veremiyorum.

Kimseye görünmeden gel ki göreyim seni.

Ayser ÖZBAKIR