Bir rögar kapağı kadar yalnızım
Aynı rögar kapağı gibiyim hem de
Dünyanın tüm pisliği içime akıyor
İzmaritini atıyor sigara içenler
İçimi yakacağını bilmeden
Her şeyle doluyum ben
Üstümden yolun çizgisi geçiyor
O bile içime dokunmadan 
Üstümden geçip gidiyor
Rögar kapaklarını kimse sevmez
Ne zaman atsam içimdekileri 
Ne zaman kurtulsam
Ne zaman almasam daha fazla pisliği
Ne zaman dolsam ne zaman taşsam
Biri geliyor
Açıyor kalbime giden yolları 
Seviniyorum biri içime dokundu diye
Ne zaman açsam kapağımı
Biri daha fazla pislik alayım diye
Biri temizliyor içimi 
Sonra gidiyor
Sonra ben daha fazla 
Pisliği çekiyorum 
Rögar kapaklarını kimse sevmez
Ama rögar kapakları bunu bilmez
Herkesin ihtiyacı vardır rögar kapaklarına
Kötülüklerini atacakları yer ararlar
Suretim değişir bazen 
Mekanım değişir
Bazen bir ara sokakta tenhada
Bazen caddede kalabalıkta
Bir tek işim değişmez bir de adım
Ben her yerde rögar kapağıyım 
Dünyanın pisliğini içime akıtırım 
Öğreniyorum ama 
Yavaş yavaş acıyla
Bazen umursamaz bakışlarla 
Bazen içimi açanlarla 
Artık biliyorum 
Rögar kapaklarını kimse sevmez
( Rögar Kapağı başlıklı yazı Kerimincegül tarafından 30.01.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.