Param parça bir hayat.
Savrulur durur rüzgarda.
Koptu kopacak o zayıf dalından.
Bölünerek toz zerrelerine lime lime.
Her biri karışacak denizlere okyanuslara.
Yok mecalim dağılan parçalarımı toplamaya.
Yüreğim sonbahar üşürüm esintisinde.
Dalgaların sahile o her vuruşunda.
İzlerini ararım ıslak kumlarında.
Gözlerimde hüzün yağmurlarını durdurarak.
Güneş gibi sıcak bakışlarında ısınmak isterim.
Seni tanıdığım o ilk gün gibi.
Uykum firar etti sen benden gittin gideli.
Bir yarımı götürdün kendinle.
Ardında yarım bir ben bıraktın bana.
Aylardır ararım o çaldığın eksik yanımı.
Getir geri götürdüğün gibi.
Tadı yok sensiz doğan hiç bir günün.
Uğramaz oldum evime yurduma.
Elim varmaz senin olmadığın.
O kapının kilidini çevirmeye.
Dar gelir saraylar olsa da yaşadığım.
Sensiz her yer bana.
Cennet gibidir ahşaptan küçük bir külübe.
Yeter ki sen ol onun içinde.
Dört mevsim yaz olur bana.
Sen olunca yanımda.
Uzağım da olduğunda.
Yokluğun bin asırlık kış gibi gelir.
Buz tutar mevsimler içinde yoktur yazı baharı.
