Tütüyorum;
Yüreğimdeki yanardağ canlandı yine.
Isıtmıyor, donduruyor.
Yakmıyor, söndürüyor.
Güldürmüyor, bıraktığın gibi...
Kordan kalıp halinde buzulum.
Oturmuş, gitmiyor,
Erimiyor, bitmiyor...
Dinmiyor hasretim, sende de dinmeyen sancılar gibi...
Ateşle oynamayı sevmezsin bilirim..
Oysa ki, ilk ateşi sen filizlemiştin istemeden belki de.
Yangınımdı, gözümde tütmene sebep.
Alınganlığımdı, kokunu alamayışlara olan isyanım.
Bi güldün mü, doğardı küller arasında simurg.
Ben anka olurdum, yanına yakışmak için.
Diyeceksin;
Simurg ve Anka aynı...
Evet; dumanım, közüm, ateşim...
Sen doğdukça küllerimden,
Sen olurdum hiç yerinmeden.
Yangınımda serinlerdim,
Ateşten ellerini tutarken...
Şimdi bitiyorum, ateşinin cılız ışığını çaresizce salarken.
Tütüyorum...
Narı canlanmayan ama can yakan
İçten içe ve sızıyla kavuran ateşimle.
Ya da ateşinle...
Sokağındaydım yine;
Yolunu ezberimde tutamadığım adresinin.
Pusulammışsın, kaybolmayışlarım için,
Yittiğim belirsizliklerde yol gösteren,
Yönümü belirleyen...
Sensiz, yetersizliğimle yüzleşmenin acı mükafatı zıpkın gibi.
Hançer gibi işliyor iyice bellediği yolda.
Susuyorsun, susturuyorsun, susuyorum.
İçini kaplayan ama gizlediğin dumanla bir oluyor,
Adı sen olan ateşimi kusuyorum.
Yanmazsın bilirim, çetin cevizsin har'a duyarlı.
Lakin;
Senin yangınında da tütüyorum.
Senle, sessizce, içten içe...
(
Tütüyorum başlıklı yazı
Sinan Ceylan tarafından
22.02.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
