Nerden başlasan aynı, bitirsen aynı tılsım
Mefhumlarda intibâh, görülmemiş kıvılcım
Sahi nasıl saklarım, sen olan tarafımı
Ervâhın sermest sermest, sarmalar etrafımı
Yüzünde hep o hayâl, hep o müreffeh iklim
Hangi lisân anlatır, bu efsûnu sevgilim
Hangi ruhsârdan aldın, söylesen anlarımda
Şehla şehla sen varsın, tümüyle ânlarımda
Say ki bir saltanatsın, kurulmuşsun bahçemde
Ne mümkün başka türlü, anlatamam lehçemde
Zülfün yanı başımda, âsûde bir terennüm
Ah o yârin ziyneti, “sevgimizde kördüğüm”
Zamanın musîkisi, varlığınla dem bulur
Sözlerin vecd kaçkını, nefesin hep nur solur
Doluşursun içime, nazenin hâllerinle
Bir destansı sevdâ bu, mümtâz hayâllerinle
Sergüzeştte duygular, kalbimin burçlarında
Şiirler bal verir o petek avuçlarında
Bir meczup şairim ben, arayan ötesini
Vurgun yedim dinlerken, nurunun bestesini
Bu tavrınla karşında, nasıl olunur suspus
Gözlerin mes’ud bir yurd, denizlerle okyanus
Mart/2020
F. Selçuk Soylu