-Sanýk, ayaða kalk…

Hakkýnda ileri sürülen; barýþ ve özgürlük istemek kadar yasak,

Ýnsanlarý sevmek ve düþ kurmak kadar aðýr olan suçlamalara ne diyorsun?

Savunma: yaðmur yaðýnca

Ya da karlar düþünce sokaklarýna þehrin

Buza kesince hava

Akþam olunca/ ortalýk kararýnca  

Bulutlarýn yüzünü yýrtýp da üstümüze baþýmýza ýþýðýný dökünce ay

Tam da el ele tutuþurken

Ya da ayrýlýrken

Ya da ne bileyim, öyle zamansýz, öyle ansýz, öyle mekânsýz

Öyle yerli yersiz hani

Gökyüzünden yýldýzlar yaðdýðýnda saçlarýmýza

Azarlýyor, yargýlýyor, suçluyor muyuz gökyüzünü hiç?

Irmaklar dökülüyor diye denize

Bahar gelince yeþile çalýyor, yapraklanýyor dallar diye

Rengârenk açýyor

Ve ne de güzel kokuyor diye kýzýyor muyuz çiçeklere hiç

Ve hiç utanmadan

Bir aðacý çýrýlçýplak soyuyorlar diye yapraklarýndan

Kýzýyor muyuz esen rüzgârlara ya da son baharlara?

Ýþte öyle Sayýn Hâkim

Özgürlükte / düþlemekte -týpký doða gibi- insana özgü

Hani ekmek, hani hava, hani su, hani sevda gibi

Olmazsa olmaz yani…

Düþ kuruyor, özgürlük istiyor

Vay baþýma, vay baþýma… Hele hele… Barýþ istiyor

Ve de deli deli seviyor diye birini yargýlanýr mý insan?

Haa! Bir de elimde deðil

Ýnsan yanýmda ve doðamýn kendisinde var -düþten de öte-

Zulme karþý baþ koyanlarý

Her mevsim güzel amma ille de baharlarý

Gülmeyi/ güldürmeyi

Ve hayatý seviyorum Hâkim Bey

Bir þiir çokluðunda…

Karar: Yaz kýzým, isnat edilen suçlamalarýn yaný sýra

Sanýðýn savunmasý da suç teþkil ettiðinden…