Ben bazen yaralı bir güvercin
Yada şehit mezarlarında boynu bükük Laleyim
Bezende yetim bir çocuğun gözlerinde hüzün
Yaşlı bir babanın acıyan yüreğinde damlayım
Kan dökmüşler geleceğime
Gökyüzünü delmişler yeryüzünü kirletmişler
Ben kırdaki gelincikler kadar masum bir kız çocuğu
Ben karanlığa gizlenen namus kurşunuyum
***
Bayramları varmış ülkemin
Geçit törenlerinde kırmızı elbiseleriyle dans eden küçük kızlar varmış
Gözleri yemyeşil yüzleri parlak
Sarı saçlarına beyaz kurdele takmış annesi
Işıl ışıl gülümser, üstü başı pak, pamuk teni ak
***
Ben ara sokaklarda sığınacak bir kuytu arayan kedi gibiyim
İçimdeki hevesler, yasaklı düşlerimi süsler
Ben bazen çocuğum bazen büyük
Yarınsız zamanların talihsiz külkedisi
Ne kırmızı elbisem var nede dantelli çoraplarım
Bayramlar varmış benim ülkemde duyarım
Ama ne görür, izler nede kutlarım
***
Kimse demez bana sen kimsin?
Nerden belli varlığın
Unutulmuş bir mazide sararmış resim
Hayal miyim gerçek mi?
Bilmem mevcudiyetim bir gün fark edilecek mi?
Hiç koşamadım kırlarda, hiç türkü söyleyemedim
Bayramları varmış ülkemin
Beklerim acaba bir gün
Benim yaşadığım karanlıklara da gelecek mi?
***
Ben bazen köydeyim bazen şehirde
Bazen bir yetimhanede
Hatta çocuk gelinim çocuk anne
Sevgiden mahrum ilgiden yoksun
Eğer küçüklüğüm büyüklere mahkûm olmaksa
Ne anlamı var yaşıyor olmamın
Bayramları varmış ülkemin kutlayın
Ama beni terk ettiğiniz vicdanınızda hatırlayın!
***
Şükran Gülcenaz AYDOĞAN

( Bayramsız Çocuklar başlıklı yazı Şükran Aydoğan tarafından 23.04.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.