VAKİT YAKLAŞIYORDU

 

Aşkı ararken aşkla, aşka varalım dedik;

Beden dağınık, gönül haddini aşıyordu.

Aşka giden yol uzun, dağlar karlı ve de dik;

Dizlerim yoruldukça kalbe sataşıyordu;

Ömür hızlı akıyor, vakit yaklaşıyordu!

 

Kendim olduğum yerde, gönlüm uzaklardaydı;

Ruhum akşam efkarlı, gündüz yasaklardaydı;

Netameli yoldaydım, aklım tuzaklardaydı;

Kalbi yaşanan yıllar, çekilen hasret yordu

Ömür hızlı akıyor, vakit yaklaşıyordu!

 

Sis bastı ortalığı adresini yitirdim;

Zamanla gülüşünü ve sesini yitirdim;

Ben seni yitirdikçe nefesimi yitirdim;

En sisli düşlerimde gözlerin ışıyordu,

Ömür hızlı akıyor, vakit yaklaşıyordu!

 

Sevgili, duy sesimi; kalptir sana seslenen!

İsterim sen olasın omuzuma yaslanan!

Yüreğin ortasında, tükenişle beslenen

Umutlar beni sana, hep sana taşıyordu;

Ömür hızlı akıyor, vakit yaklaşıyordu!

 

Son turun zili çaldı zaman zembereğinde;

Biliyorum vakit dar ömrün son çeyreğinde;

Coşari hala var mı yorulmuş yüreğinde?

Tan yeri ağardıkça gerçekler ışıyordu;

Ömür hızlı akıyor, vakit yaklaşıyordu!

 

05.05.2020/Samsun


İbrahim COŞAR

( Vakit Yaklaşıyordu başlıklı yazı İbrahimCOŞAR tarafından 6.05.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.