MÜSLÜMANI DÎNDEN ÇIKARAN ÞEYLER 

Mukaddime:  

Rahmân ve Rahîm olan Allâh’u Teâlâ’nýn Adýyla…  

Hamd, Allâh’a mahsustur. O’na hamd eder, O’ndan yardým ve maðfiret dileriz. Nefislerimizin þerrinden ve amellerimizin kötülüðünden O’na sýðýnýrýz. O’nun hidâyete erdirdiðini hiç kimse saptýramaz, saptýrdýðýný ise hiç kimse hidâyete erdiremez. Þehâdet ederim ki, Allâh’tan baþka ibâdete lâyýk hiçbir ilâh yoktur. Ve yine þehâdet ederim ki, Muhammed aleyhisselâm O’nun kulu ve Rasûlü’dür…  

Bundan sonra:  

Bilinmelidir ki! Tevhîd inancý üzere îmân etmek, Allâh Subhânehu ve Teâlâ’nýn tüm kullarýna emrettiði ilk farzdýr. Tüm nebîlerin gönderiliþ ve tüm kitâblarýn da indiriliþ gayesi budur. Ancak tevhîd inancý üzere îmân etmek nasýl emredilmiþse ayný þekilde bu hal üzere yani dînden çýkaran þeylerin faili olmadan Allâh’a ulaþmak da o þekilde emredilmiþtir. Bu sebeble îmân için zarûrî olan þeyleri yerine getirmek ne kadar önemliyse, onu bozacak þeylerden kaçýnmak da bir o kadar önemlidir. Îmâný bozarak kiþiyi Ýslâm Dîni’nden çýkaran þeylerin en yaygýn olanlarý þu on maddedir:      

1. Ýslâm Dîni’nden olan þeyleri önemsememek, onlarla alay etmek ve küçümsemek: 

Bu maddeye, Allâh’u Teâlâ’yý, meleklerini, kitâblarýný, rasûllerini, âhiret gününü ve kaderi inkâr etmek, onlara sövmek ve onlarla alay etmek, Allâh’ýn þeriatýný küçümsemek, gericilik olarak görmek ve þeriata uyan Müslümanlarý aþaðýlamak gibi fiiller öncelikli olarak dâhildir.

Allâh’u Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“De ki: Allâh ile O’nun âyetleri ve Rasûlü ile mi alay ediyorsunuz? (Boþuna) Özür dilemeyin. Çünkü siz îmân ettikten sonra tekrar kâfir oldunuz.” (Tevbe: 9/65-66) 

“Bir þey söylemediklerine dair Allâh’a yemin ediyorlar. Hâlbuki o küfür sözünü söylediler ve Müslüman olduktan sonra kâfir oldular.” (Tevbe: 9/74)

Bu sebeble Ýslâm Dîni’nden olduðu sâbit ve açýk itikadî, kavlî ve amelî olan herhangi bir þeyi önemsememek, alay etmek ve küçümsemek küfürdür. Bunun þaka ya da ciddi; az ya da çok inanarak ya da inanmayarak olmasý arasýnda bir fark yoktur. Allâh bizleri korusun böyle herhangi bir amelin sâhibi kâfir olur.

2. Allâh’u Teâlâ’nýn indirdiði kanunlarýn yerine geçmek üzere kanunlar koymak ve bu kanunlarla hükmetmek:

Bu maddeye, Allâh’u Teâlâ’nýn indirdiði tamâmý hayýr ve adalet olan kanunlarý kaldýranlar yahut bu kanunlarý beþer kanunlarýyla deðiþtirerek haramlarý serbest, farzlarý ise yasak kýlan parlamenterler veyahut beþer kanunlarýyla yöneten baþkanlar ve hükmeden hâkimler bu hükme öncelikli olarak dâhildir. 

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“Her kim Allâh’ýn indirdiði ile hükmetmezse iþte onlar kâfirlerin ta kendileridir.” (Maide: 5/44)

“Her kim Allâh’ýn indirdiði ile hükmetmezse iþte onlar zalimlerin ta kendileridir.” (Maide: 5/45)

“Her kim Allâh’ýn indirdiði ile hükmetmezse iþte onlar fâsýklarýn ta kendileridir.” (Maide: 5/47)

“Onlar, hâlâ câhiliyye devrinin (þirk olan) hükmünü mü istiyorlar? Yakînen bilen bir kavim (topluluk) için Allâh’tan daha güzel hüküm veren kim vardýr?” (Mâide: 5/50)

Bu sebeble, beþerî kanunlar koymak ve bu lanetli kanunlarla hükmetmek ve yönetmek küfürdür. Allâh bizleri korusun böyle herhangi bir amelin sâhibi kâfir olur. Bunlarýn haram olduklarýna inanmak yahut Ýslâm Þeriatý’nýn mükemmelliðini kabul etmek sâhibini kâfir olmaktan kurtarmaz. 

3. Allâh’u Teâlâ’dan baþkasýna hâkimiyet yetkisi vermek:

Bu maddeye, Allâh’ýn indirdiði kanunlarla yönetmeyip Allâh’ýn içki, kumar, zina, faiz gibi haramlarýný serbest, kadýnlarýn þeriata uygun giyinmeleri (hicabý), iyiliði emretme ve kötülüðü kaldýrma (emri bil maruf ve neyhi anil münkeri) vazifesi ve had cezâlarý gibi farzlarýný yasak kýlan ya da kýlacak olan partileri ve parlamenterleri seçmek; onlarý vekil kýlmak öncelikli olarak dâhildir. 

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“Hüküm vermek yalnýzca Allâh’a aittir. O, kendisinden baþka hiçbir þeye ibâdet etmemenizi emretmiþtir.” (Yûsuf: 12/40)

“O, hükmüne hiçbir kimseyi ortak etmez.” (Kehf: 18/26)

“Yoksa onlarýn birtakým ortaklarý mý var ki, Allâh’ýn izin vermediði þeyleri, dînden kendilerine teþri ettiler? Eðer o (cezâlarýn ertelenmesine dair) fasýl kelimesi olmasaydý, elbette aralarýnda hüküm verilirdi. Þüphesiz, zâlimler için acý bir azâb vardýr.” (Þurâ: 42/21)

“Onlar, Allâh’ý býrakýp haham ve râhiblerini rabbler edindiler ve Meryem oðlu Mesih’i de… Oysa onlar, tek ve bir olan ilâha, Allâh’a ibâdet etmekten baþka bir þeyle emrolunmadýlar. O’ndan baþka ilâh yoktur. O, bunlarýn þirk koþtuklarý þeylerden münezzehtir.” (Tevbe: 9/31)

Bu sebeble, Allâh’u Teâlâ’nýn indirdiði kanunlarýn haricindekilerle hükmedecek olan bir kimseye ya da herhangi bir kurum veya kuruluþa hâkimiyet yetkisi vermek, Müslümanlarýn hayatlarýna ve de ihtilaflarýna dair karar vermelerini kabul ederek bunlara itaat etmek, Allâh’u Teâlâ’dan baþka rabbler edinip onlara ibâdet etmek olup, kiþiyi dînden çýkaran büyük küfürdür. Allâh bizleri korusun böyle herhangi bir amelin sâhibi kâfir olur. Bunlarý yaparken “daha yararlý olaný seçiyorum” gibi sözde bir iyi niyet içerisinde bulunmak, “hakkýmýz kaybolmasýn” gibi sözde bir özür beyân etmek sâhibini kâfir olmaktan kurtarmaz. 

4. Beþerî kanunlardan ister büyük isterse de küçük bir ihtilafýn çözümü için hüküm istemek:

Bu maddeye, Allâh’ýn indirdiði kanunlarla hükmetmeyip, insânlarýn uydurduðu kanunlarla hükmeden mahkemelerden hüküm istemek öncelikli olarak dâhildir. Bu, kýyâmete kadar bâkî olan muhkem bir hükümdür. Zamanlarýn veya mekânlarýn deðiþmesi bu hükmü deðiþtirmez.

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr:

“Ey îmân edenler! Allâh’a ve Rasûlü’ne itaat edin. Ve sizden olan ulu’l-emre de itaat edin. Eðer herhangi bir þeyde anlaþmazlýða düþerseniz Allâh’a ve âhiret gününe gerçekten îmân ediyorsanýz onu Allâh’a ve Rasûlü’ne (Kur’ân ve Sünnet’e) götürün; bu hem hayýrlý, hem de netice bakýmýndan daha güzeldir.” (Nisâ: 4/59)

“Sana indirilene ve senden önce indirilene gerçekten îmân ettiklerini zannedenleri görmüyor musun? Bunlar, tâðûta muhâkeme olmayý istiyorlar. Oysa onlar onu reddetmekle emrolunmuþlardý. Þeytân da onlarý uzak bir sapýklýkla sapýttýrmak istiyor.” (Nisâ: 4/60)

Bu sebeble, Allâh’u Teâlâ’nýn indirdiði kanunlarýn haricindekilerle hükmedecek olan bir kimseden yahut kurum ya da kuruluþtan ister büyük isterse küçük olduðu düþünülen bir ihtilafýn hükmünü istemek ve haklarýn taksimi için onlara müracaat etmek… kiþiyi dînden çýkaran büyük küfürdür. Allâh bizleri korusun böyle herhangi bir amelin sâhibi kâfir olur. Bunlarý yaparken “kalben istemeden gittim” gibi bir geçersiz niyet içerisinde bulunmak, “baþka ne yapalým” gibi sözde bir özür beyân etmek sâhibini kâfir olmaktan kurtarmaz. 

5. Ýslâm’a ve de Müslümanlara karþý, küfre ve de kâfirlere destek olmak:  

Bu maddeye, çýkardýklarý kanunlarla ya da yaptýklarý anlaþmalarla Müslümanlarý terörist ilân edenler, Ýslâmî bir nizam istediklerinden dolayý mü’minlere düþmanlýk edenler, Müslümanlara karþý kâfirler adýna casusluk edenler, belge ve mühimmat saðlayanlar ve de küfrün bekasý adýna beþerî sistemlerin kolluk kuvvetliðini yapanlar öncelikli olarak dâhildir. 

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr:

“Ey îmân edenler Yahûdî ve Hýristiyanlarý velîler edinmeyin! Onlar birbirlerinin velîleridirler. Sizden kim onlarý velî edinirse, muhakkak o da onlardandýr. Þüphesiz Allâh, zalimler topluluðuna hidâyet vermez.” (Mâide: 5/51)

“Mü’minler, mü’minleri býrakýp da kâfirleri veliler edinmesinler. Kim böyle yaparsa, Allâh’tan hiçbir þey (yardým-baðlantý) yoktur.” (Ali Ýmran: 3/28)

Bu sebeble, Ýslâm’a ve de Müslümanlara karþý, küfrün ve kâfirlerin tarafýnda yer almak, destek vermek, bilgi ve mühimmat saðlamak, yazý yazmak, vaaz vermek, kolluk kuvvetliði ve gözcülük yapmak, yayýn ve propaganda araçlarýný kullanarak onlarý haklý göstermeye; çýkar ve belge saðlamaya çalýþmak… kiþiyi dînden çýkaran büyük küfürdür. Allâh bizleri korusun böyle herhangi bir amelin sâhibi kâfir olur. Bunlarý yaparken dünyevî bazý sýkýntýlarý gündeme getirerek sözde bir özür beyân etmek, sâhibini kâfir olmaktan kurtarmaz. 

6. Allâh’u Teâlâ’dan baþkasýna dua ve tevekkül etmek, O’ndan baþkasýna sýðýnmak ve O’ndan baþkasýndan yardým ve hidâyet dilemek:

Bu maddeye, ister ölü isterse de diri olsun sâlihlere dua edenler, yalnýz Allâh’ýn güç yetirebileceði hususlarda onlardan yardým taleb edenler, onlara tevekkül edenler, onlara sýðýnanlar ve hidâyet isteyenler öncelikli olarak dâhildir.

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr:

“Eðer Allâh Teâlâ sana bir zarar dokundurursa artýk O’ndan baþka onu bir açacak yoktur. Ve eðer sana bir hayýr dilerse artýk O’nun fazlýný reddedecek de yoktur. Bunu kullarýndan dilediðine eriþtirir. O baðýþlayandýr, rahmet edendir.” (Yunus: 10/107)

“Ýyi bilin ki, halis (katýþýksýz) din yalnýz Allâh’ýndýr. O’nu býrakýp da baþka velîler edinenler: ‘Biz onlara sadece, bizi Allâh’a daha çok yaklaþtýrsýnlar diye ibâdet ediyoruz’ diyorlar. Þüphesiz Allâh, ayrýlýða düþtükleri þeyler konusunda aralarýnda hüküm verecektir. Þüphesiz Allâh, yalancý ve kâfir olanlarý doðru yola iletmez.” (Zumer: 39/3)

“De ki: O’nun dýþýnda (ilâh olarak) öne sürdüklerinizi çaðýrýn, onlar sizden ne zararý uzaklaþtýrabilirler, ne de (onu yararýnýza) dönüþtürebilirler. O yakarýp durduklarý da Rabblerine yaklaþmak için vesile ararlar. O’nun rahmetini umar ve azâbýndan korkarlar. Zîrâ Rabbinin azabý gerçekten korkulmaya deðerdir.” (Ýsrâ: 17/56-57)

Bu sebeble, Allâh’u Teâlâ’dan baþkasýna dua ve tevekkül etmek, O’ndan baþkasýna sýðýnmak ve O’ndan baþkasýndan yardým ve hidâyet dilemek… kiþiyi dînden çýkaran büyük küfürdür. Allâh bizleri korusun böyle herhangi bir amelin sâhibi kâfir olur. Bunlarý yaparken “ben bunlara ibâdet etmiyorum” gibi geçersiz bir niyet içerisinde bulunmak sâhibini kâfir olmaktan kurtarmaz.

7. Allâh’u Teâlâ’nýn dîninden yüz çevirmek, onu öðrenmemek ve onunla amel etmemek:

Bu maddeye, Ýslâm Dîni’ni duyup da ondan yüz çevirmiþ aslý kâfirler dâhil olduðu gibi, Ýslâm’ý kabul iddiasýyla birlikte dînin aslýndan olan mes’eleleri öðrenmeyen ve dînin gereðince amel etmeyen kimseler de öncelikli olarak dâhilidir. 

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“Kendisine Rabbinin âyetleri hatýrlatýldýktan sonra ondan yüz çevirenden daha zâlim kim olabilir? Muhakkak ki biz, suçlulardan intikam alýcýyýz.” (Secde: 32/22) 

“Kâfir olanlara gelince, onlar uyarýldýklarý þeylerden yüz çevirmektedirler.” (Ahkâf: 46/3)

Bu sebeble, dîninden yüz çevirmek, onu öðrenmemek ve onunla amel etmemek… kiþiyi dînden çýkaran büyük küfürdür. Allâh bizleri korusun böyle herhangi bir amelin sâhibi kâfir olur. Bunlarý yaparken “ben de Allâh’a inanýyorum fakat iþ güç derken…” gibi geçersiz bir savunma içerisinde bulunmak sâhibini kâfir olmaktan kurtarmaz.

8. Kâfirlere þer’î olarak itaat etmek:

Bu maddeye, Allâh’ýn yasaklarýný serbest, serbestlerini ise yasak kýlanlarý ve kanunlarýný benimsemek, bunlara itaati gerekli görmek ve de kâfirlere küfrü gerektiren hususlarda itaat etmek öncelikli olarak dâhildir. Tâðûtlarýn faizi serbest, kýsas cezalarýný ise yasaklayan kanunlarýný benimsemek, onlarýn demokratik seçimlerinde oy kullanmayý ve yaþý gelen erkeðin ise askere alýnmasýný gerekli kýlan kanunlarýna itaat etmek… bunun zamanýmýz itibariyle çokça karþýlaþýlan misâllerinden bazýlarýdýr. 

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr:

“De ki: Allâh katýnda, kesinleþmiþ bir cezâ olarak bundan daha kötüsünü size haber vereyim mi? Allâh’ýn kendisine lanet ettiði, ona karþý gazâblandýðý ve onlardan maymunlar ve domuzlar kýldýðý ile tâðûta ibâdet edenler; iþte bunlar, yerleri daha kötü ve dümdüz yoldan daha çok sapanlardýr.” (Mâide: 5/60)

“Eðer Onlara itaat ederseniz þüphesiz siz de müþrik olursunuz.” (Enâm: 6/121) 

“Ey îmân edenler! Kâfir olanlara itaat ederseniz, sizi gerisin geriye çevirirler de büsbütün hüsrâna uðrayanlardan olursunuz.” (Âli Ýmrân: 3/149)

Bu sebeble, kâfirlere þer’î olarak itaat etmek kiþiyi dînden çýkaran büyük küfürdür. Allâh bizleri korusun böyle herhangi bir amelin sâhibi kâfir olur. Bunlarý yaparken “ben küfre girmeye niyet etmedim” gibi geçersiz bir savunma ve niyet içerisinde bulunmak sâhibini kâfir olmaktan kurtarmaz. 

9. Küfür olan inanýþlardan, sözlerden ve fiillerden râzý olmak:

Bu maddeye, Allâh’u Teâlâ’nýn dîniyle alay edenlerden, O’nun âyetlerini küçümseyenlerden ve O’nun indirdiði hükümlere muhâlif hükümler koyanlardan ve yaptýklarý bu iþlerden râzý olmak öncelikli olarak dâhildir. 

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr:

“O (Allâh Azze ve Celle), size Kitâb’ta: ‘Allâh’ýn âyetlerinin inkâr edildiðini ve onlarla alay edildiðini iþittiðinizde, onlar bir baþka söze dalýp geçinceye kadar, onlarla oturmayýn. Yoksa siz de kesinlikle onlar gibi olursunuz’ diye (açýk hükmünü) indirdi. Muhakkak ki Allâh, münafýklarýn ve kâfirlerin tümünü cehennemde toplayacaktýr.” (Nisâ: 4/140)

Bir kimsenin bir þeyden razý olmasý ise, o þeyi sevmesi yahut benimsemesiyle, emretmesi yahut istemesiyle, hoþ görmesi yahut tavsiye etmesiyle veya hiçbir þekilde itiraz etmemesiyle bilinir. Kýsacasý kabulü ifâde eden tüm þeyler, râzý olmanýn bir göstergesidir.

Bu sebeble küfür olan inanýþlardan, sözlerden ve fiillerden râzý olmak kiþiyi dînden çýkaran büyük küfürdür. Allâh bizleri korusun böyle herhangi bir amelin sâhibi kâfir olur. Bunlarý yaparken “ben küfrü kabullenmedim, küfür olduðunu biliyorum” gibi geçersiz bir savunma ve niyet içerisinde bulunmak sâhibini kâfir olmaktan kurtarmaz. 

10. Kâfirleri tekfîr etmemek veya onlarýn küfründe þüphe etmek:   

Bu maddeye Hristiyanlarý ve Yahûdileri, tâðûtlarý, tâðûtlarýn destekçilerini, demokratlarý ve laikleri tekfîr etmemek yahut bunlarýn küfründe þüphe etmek öncelikli olarak dâhildir. Çünkü böyle bir þey, küfür hükmünü bildiren þer’î nasslarý yalanlamak yahut bâtýl bir þekilde te’vîl etmek… suretiyle kabul etmemektir. Zîrâ nasslarýn küfür olarak bildirdiklerine küfür dememek,  kâfir olarak hükmettiklerini kâfir bilmemek, küfrü ve kâfirliði bildiren nasslarý kabul etmemek demektir. 

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr:

“Bizim âyetlerimizi ancak kâfirler inkâr ederler.” (Ankebût: 29/47)

“Allâh’a karþý yalan uyduran veya kendisine geldiðinde hakký yalanlayandan daha zâlim kim olabilir? Cehennemde kâfirler için kalacak yer mi yok?” (Ankebût: 29/68)

Bu sebeble, küfrü açýk olan kâfirleri tekfîr etmemek veya onlarýn küfründe þüphe etmek kiþiyi dînden çýkaran büyük küfürdür. Allâh bizleri korusun böyle herhangi bir amelin sâhibi kâfir olur. Bunu yaparken “tekfîr saflarý bölmektir yahut tekfîrin faydasý ne?” gibi geçersiz söylemler içerisinde bulunmak, sâhibini kâfir olmaktan kurtarmaz. 

Yukarýda ki bu on maddeyle kýsaca açýklandýðý üzere, Müslüman bir kimse îmânýný bozan ve onu geçersiz kýlan þeyleri iþlediðinde Ýslâm Dîni’nden çýkar. Ýþlenen þeyin itikâdî, sözlü ve fiilî olmasý arasýnda hiçbir fark yoktur.

Allâh Azze ve Celle’den tüm Ýslâm ehline îmân üzere yaþamayý ve îmân üzere Rabblerine kavuþmalarýný niyaz ederim. 

Hâtime:

Hamd âlemlerin rabbi olan Allâh’a mahsustur. Salât ve selâm yaratýlmýþlarýn en hayýrlýsý Muhammed sallallâhu aleyhi ve sellem’in, âlinin ve ashabýnýn üzerine olsun.

Yardým ve baþarý, izzet ve þeref Allâh’tandýr.

O, her þeyin en iyisini bilendir.

Muvahhid Kullara Selâm Olsun.

Polat Akyol 

KAYNAK :

1436 h. / 2015 m.

Abdullâh Saîd el-Müderris.