Harflerin serenadından çalıyorum cümleleri. Yirmi dokuz harf yetmiyor seni sana anlatmaya. Kelimelerin bedbinliği ile sarhoşum, cümlelerin yetersizliğine kızgın. Saçlarıma zamansız dokunan ellerin sıcaklığı var hala. Ve zamansızca gidişinin ayazı. Ve zaman geçip gittikçe sabahın üçünde bir itiraf gibi düşer sözlerin. Sözlerin diyorum ya sevgili, dudakları kekremsi zılgıt ateşi olur ağıt ağıt. Aşkın yamacına atıl bir sevdanın üzerine dilemma bir sancıyla nevruz ateşi olup bağrıma düşen…

  

Hani ölümün kıyısında hayalleri alabora düşler kuran bir mevtayı, evire çevire yıkar gassal. Zamanın kusursuz işleyişiyle bir anı bile boşluk bırakmaz vakit. Acının tanığıdır geçip giden anılar. Acı gülen yüzüyle halay çeker yanaklarımızda.  Diyorum ya sevgili, sözünün hükmüne yenik bir şair gibi terk edilmek de teneşire konulmak gibidir işte…

 

Saatin zembereğini şaşırdığı bir anda vakit kovalıyor birbirini. Bütün gizemler zamanda saklı. Sende başlayıp sende biten bir vakte öykünüyorum. Hiçbir sözcüğümde satır arası olmadan sana koşuyorum. Koşuyorum da ah! Sevgili; yokluğunda  yaralı kalbimin üzerine güçlü bir sol kroşe iner, sabahın üçünde nakavt olurum da anlayamazsın. Diyorum ki geceler işte böyle sabıkalı yamalı, yaralı şiirler yazdırıyor insana…

 

Feryadıma gülüp geçen bakışlarında, nişanesi bozuk hayalleri demle sen. Mesela tebessümden çok teessüf içersin içinde. Mesela yargısız infazın idam mahkûmu say beni. Sen beni bana bırak, benim acılarımın bahçelerinde demlenecek daha çok gökyüzü saklı, daha çok kanatırım parmaklarımı, bırak yıkık duvarların altında kalsın heyecanım. Parmak uçlarımızda kanasın şiirler, mazeretim var diye kaçayım polislerden ve bırak bütün yanılgılarımla kabuk bağlamasın yaralarım…

 

Bazen sözcükler yüreğe saplanan mızrak gibidir sevgili. Ayaklarımızın altına mayın tarlası döşemek gibi.  İşte bu yüzden diyorum hep, bazen suçlu bir sözcüktür sevmek. Sırf yüzündeki tebessümün hatırına özlem kokan avuçlarımın sana ertelenmemiş hevesleri için ya sabır kuşanıyorum henüz infazım kesinleşmemişken.  Diyorum ki severken vazgeçmek, vazgeçerken sevmek işte. Yine de dilimden dökülürken mısralara diyorum ki; Seveceksin azizim her şeye rağmen inatla ve umutla, ömür gibi seveceksin…

 

 

Âdem Efiloğlu

 

( Bazen Suçlu Bir Sözcüktür Sevmek Deneme başlıklı yazı AdemEFİLOĞLU tarafından 13.05.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.