Bana Yeter
.
Darılıp ardımdan söz etme sakın!
Adımı hayırla an; bana yeter.
Aslı’ya, Leylâ’ya benzetme sakın!
Züleyha meşrepli şan bana yeter.
Yol bu! Nerelere çıkar bilinmez.
Alnıma kazılmış yazı silinmez.
Ecel saatinden önce ölünmez.
Bir gün geleceğim san; bana yeter.
Kim ne derse desin Yusuf’um sensin.
Aldırma, gülüp geç; eller söylensin.
Herkes kendisine bakıp eğlensin.
Senin fikrindeki zan bana yeter.
Dünyada, ahrette biricik eşin
Vedasıyla güller açsın gülüşün.
Gözlerin ufukta hep beni düşün.
Vuslat hayaline kan; bana yeter.
Ne avutur beni, para mı, pul mu?
Ne boyar gözümü, cevher mi, çul mu?
Söyle şu gurbetlik çekilir hâl mi?
Aşkımın korunda yan; bana yeter.
Farz et kavuşmadan ömrüm son bulsa,
Hala yaşıyorsan, mümkün olursa,
Kabrimde ağlamak için de olsa,
Elinde çiçekle dön; bana yeter.
Mücella Pakdemir
(
Bana Yeter başlıklı yazı
M.Pakdemir tarafından
18.05.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
