Online Üye
Online Ziyaretçi
Ben geldim çocuk
Yaslı duvarlardan atlatma beni
Aç virane gönlündeki paslı bahçe
kapısını
Örümcek ağlarından kurtulsun
kaderin
Gıcırtısı hançer lesin duyarsız
yüreğimi
Kıpkızıl bir vurdumduymazlık aksın
dışarı
Dur koşma çocuk birkaç numara
büyük ayakkabınla
Çakıllı dikenli mermer koridorda elini dizini
yaralama
Benden önce annen can evinden
tutuşup yetişemez
Revirde şefkatsiz yara bandıyla
acını tutuşturma
Babasız lığının dumanını tüttürme
Tut elimden çocuk
Gönlünün sonbaharında üşüyen bir
banka oturalım
Kahverengi dökülsün ağaçlardan içimdeki
sızı
Savrulmasın merhamet bırakıp gitmesin
bu yeşil gözlü kızı
Başını okşamaktan nasır tutsun
losyonlu ellerim
Dağınık saçına tarak olsun
parmaklarım
İçinden söylediğini duydum çocuk
Her gün gelemem
Belki arada bir telefon açıp buzlu bir merhaba desem olur mu?
Olmazsa ayda bir mürekkebi tuzlu mektup yazayım
Müdür baban okusun sana
Ama bayramlarda kesin gelirim
Bayramdan bayrama insan olurum
çocuk
Ben gidiyorum çocuk
Hadi söyle çöz boğazındaki düğümü
Hadi bana verdiğin şefkatin
hepsini harcamadım
Yırtık cebimden çıkarıp
Demirden elbise dolabımda
saklayacağım de
Her sabah yüzümü yıkamadan dolabı
açacağım de
Hadi bir şey söyle çocuk ağlama ağlatma
yeter
Evrensel bir dilek dile
"İnsanların sevgisi güneş olsun,buharlaşsın yüzümdeki gözyaşı" de
Hadi tokalaşalım çocuk
Maddi dünyamı pamuk ellerinle
salla tokalaşırken
İçimde ki yükselen altın gümüş dağları
deprem vurup yerle yeksan etsin
İnsanlığım kalsın geriye
Kalsın ki yeniden geleyim çocuk