Baðlandý Yollarým, Kaldým Çaresiz!

   Bu dünyada tek hakikat ise ölümdür. Keskin bir kýlýç darbesiyle, içinde büyüdüðümüz saraylar kurarak oturduðumuz evden, makamdan zenginlikten alarak götüren, yüce Mevla’nýn emriyle gerçekleþen tek hakikat. Bugün yaþadýðýmýz evlerde bir hapis hayatý demeyelim de, tedbir günlerinde yaþadýðýmýz, bizi birbirimizden mesafelerle ayýran, kucaklaþmadan, camilerden, dostlardan, yollardan… Ayýran virüste ölüme eþ deðer deðil mi?

  Edebiyat biz þairler ve okuyucular için aslýnda bir yolculuk deðil mi? Ýnsan zihninin zaman, mekân, kültür, dil ve hayatý ayýrmadan kendi ülkesine gönüllere doðru ülkesine yolculuðu deðil midir mütemadiyen yürünerek varmaya çalýþmasý, yazmasý? Duygu ve düþüncelerini þair söz vasýtasý ile kendi iç dünyasýný da katarak, dýþ dünya ile gerçekleþtirdiði bir varýþ yolu deðil midir? Gönlü ile hece ve sözlerle harmanlanmýþ ruhun iç sesiyle yol aldýðý içsel bir yolculuk deðil midir? Ýç dünyamýzda kopan dýþ dünyadan görerek hissederek yazdýðýmýz, içteki ruh fýrtýnalarýmýzýn sesinin yumuþacýk dokunuþlarýyla vadilere, ovalara daðlara uçan kuþlara ulaþmasýndan baþka bir þey deðil midir? …Onca þiirde þair ve ozanlarýmýzýn türküde, baðlandý yollarým, kapandý yollarým yâre gidemez oldum, dediðimizle ayný deðil midir? Karacaoðlan ta o yýllar öncesinde ne güzel ifade etmiþ yâri için.

Baðlandý yollarým, kaldým çaresiz

Gayrý dünya bana aralandý, gel

Derildi dertlerim, artsýz arasýz

Üst üste dizildi, sýralandý gel

Yâri görse idim haftada, ayda

Sevip ayrýlmaktan ne buldum fayda

Azrail göðsümde, caným hay hayda

Ciðerimin baþý yaralandý, gel

Karaoðlan der ki, baþa yazýldý

Gözüm yaþý Ceyhun oldu, süzüldü

Kefenim biçildi, kabrim kazýldý

Mezarým üstü kar ‘alandý, gel

 Üstat Nazým hikmette ne güzel ifade etmiþ bu günlerimiz ta o yýllarda.

Bütün yolculuk boyunca hasret ayrýlmadý benden
gölgem gibi demiyorum
çünkü hasret yanýmdaydý zifiri karanlýkta da
Ellerim ayaklarým gibi de deðil
uykudayken yitirirsin elini ayaðýný
ben hasreti uykuda da yitirmiyordum
Bütün yolculuk boyunca hasret ayrýlmadý benden
açlýktý, susuzluktu demiyorum
sýcakta soðuðu, soðukta sýcaðý aramak gibi de deðil
giderilmesi imkânsýz bir þey
ne sevinç ne keder
þehirlerle bulutlarla türkülerle de ilgisiz
içimdeydi dýþýmdaydý
Bütün yolculuk boyunca hasret ayrýlmadý benden
zaten elimde ne kaldý bu yolculuktan
hasretten gayrý

  Biz insanlarýn dýþ dünyadan el etek çektiðimiz, içe kapanma dönemlerinde boy gösterdiðimiz bu günler ölüme eþ deðer iken, bizi ölüme hazýrlarken bizim için bir uyarý deðil midir yüce Mevla tarafýndan?

  Ýnsanýn yaþarken bu dünyada var olan deðeri yaþantýsý içinde çabaladýðý eylemlerle elbette ki baðlantýlý olup, kiþinin iliþkilerinde, çalýþmasý, hayaller kurmasý, toplum için bir þeyler yapmasý… Hayatý belirleyici bir rol oynar. Bu ortaya konulan sergilenen deðerlerden insanýn bu güzelliklerle var olmasýný saðlayan; insaný bütünüyle sevilen takdir edilen bir varlýk yapan ahirete olan inancý deðil midir? Kýsacasý inanalar ve Allah C.C. Biz iman edenler, bu inanç ve imanla bu tercihler doðrultusunda yaþayarak var olma þartýný yerine getirirken, bu tercihleriyle kendi yaþamýndan önce insanlýðýn özgürce yaþamasýný belirleme olanaðýna sahip kýlan bu korunma ile evlerimizde kalýrken, ölümden biran ve kesitle o aný yaþarken, yarýnlarda, birbirimize daha sýký sýmsýký kardeþlik baðý ile sarýlarak, araya nifak tohumu ekenlere, zalimlere gereken dersi daha çabuk anýnda verenlerden eyleyerek çýkarmasýný yüce Allah C.C. Ýstiyorum duayla niyazla, selamlarýmla.

Mehmet Aluç