ERZURUM KONGRESİ (23 Temmuz 1919)
Bitmedi korkak sarayın, ihanetleri.
Gözden çıkarıldı doğu vilayetleri.
Beden parçalanır da can duymaz mı?
Gövdesinin uzvunun parçalanmasını
hissetmeyen başta, can var mı?
Umursamaz, aymaz, karşı koymaz…
Ya baştan bana baş değildi,
Ya öldü ya da hastalandı delirdi.
Boynu kıldan ince kulun değil miydik senin…
Al koptu iste kıl kadar bağın varmış bizimle…
Bir daha ne işimiz olur seninle…
BEN ARTIK BEN OLACAĞIM.
Kendi meclisimi hükümetimi kuracağım.
Kuvayı milliyeyi amil ve irade-i milliyeyi hâkim kılacağım.
Ne korkup azınlıklara ayrıcalık vereceğim.
Ne bölünüp parçalanacağım.
Sen değil misin benden iyisi mandalık diyen.
Sen değil misin hıyanetimden, ihanetimden
başkasının himayesine sığının diyen.
Bana dersen kalleş sarayından,
“Parçaladım sizi, oldu bitti.”
Bende sana derim dadaş diyarından
“Boynumuz kıldan inceydi sana koptu gitti.”
Bu artık millete ait bir kutlu davadır.
Yunan İzmir’e ayak başmış,
Milli mücadele çoktan başladı.
Ümmet ihanet etti,
sen ihanet ettin bize.
Bizde mi bize ihanet edeceğiz.
Ne sana ne kendimize ihanet ederiz.
Biz artık kendi kaderimizi yaşarız.
Bu ihanet değil,
Bu hıyanet değil,
Bir kutlu çabadır.
Bu meşru mutafadır.
Bu artık var olma çabasıdır.
Bu millet kendi meclisini kuracak.
Kendi idaresine kendi iradesi hakim olacak.
Kendi kendisi için, kendi kararıyla, kendi kendine.
Millet olmaktır kararım.
Kimseye verilecek ayrıcalık yok.
Allah’tan başka yok kimseye verilecek hesabım.
Milli iradeyi hâkim kılmaktır esasım.
Adını değiştirince esaretten kurtulacak mıyım?
Neden manda ve himayeyi kabul edeyim.
Kimse ahretten önce mutluyum diyemez.
Mutlak mutluluk nedir bilemez.
Arif adam ne mutluyum der,
mutluyum demez.
Ezelden bilirim ben benim şecere mi.
Ne mutlu eder düşümü, düşüncemi.
Acep sen nerden türedin.
Esaretle bitireceksin kara gecemi.
Tehdit altın da tahtı, pahitahtı,
cesareti yok ki korkuyla yüzleşecek…
Öyleyse korktuğuyla bütünleşecek…
Sende düşman olursan vatana,
düşman elleşmez sana, ihanet ederse atana…
İçinde biraz gurur kalmış ama.
Esarette biraz dokunur ki
Akla uydurup yeni ad verecek.
Nasıl olsa çamurdan geldik,
manda olur yatarız çamura…
Esarete o mandalık diyecek,
insan olmaktan geçince,
mandalık ona hayat verecek.
Zaten camız gelmiş camız gider,
camızlıktan mandalığa geçip,
cismen olmasa da
ismen medenileşecek.
Egemenlik var olma durumu.
Allah vardanda yoktan da öte.
Egemenlik yaratılana sıfat olur.
Onda kazanıp, kayıp edilen kazanılan sıfatımı olur.
Onun sıfatları bakidir.
Vatan bizim diye Allah’ın olmaktan çıkar mı?
O yücedir her şeyi kapsar.
Şu fani dünya sınav değil mi?
EGEMENLİK,.ESARET SUALERE CEVAPTIR.
Şu dünyanın hesabı niyete, zihniyete.
Gücü yetti, yetmedi sual yok faniye.
Hesap karşı durdun mu zorbaya caniye.
Kula kulluk ettiren nereye
Kula kul olan oraya…
Öyleyse be suallere doğru cevap vereyim.
Millet olmanın emeliyle
Kuvvayı Milliyenin ameliyle
Her türlü işgale karşı koyayım.
Ya istiklal ya ölüm diyeyim.
Diyeyim ki
Bu Dünyada da Ahirette de yaşayacak yerim olsun.
Millet olacaksam eğer ilelebet yaşayacak,
varlığımın bir bedeni olsun VATAN denen.
Hiçbir vilayetim ayrılmadan bütün olarak…
Ben yaşayamam kör, topal, çolak…
“YA İSTİKLAL YA ÖLÜM”
Yeniden doğacağım tam bağımsız,
bütün ve sıhhatli olarak.
Bu yüzden
“Vatan, doğu vilayetleriyle birlikte ayrılması mümkün olmayan bir bütündür”
Sanma bu kongre alınmış üç beş karar.
“Cumhuriyete doğrumu gidiliyor acaba?”
diye soranlara cevaptır.
“HALA ŞÜPHEN Mİ VAR?”
“Bu Kongre bütün cihana karşı milletimizin mevcudiyetini
gösterdi.”
MUSTAFA KEMAL ATATÜRK
Dr. ÖZGÜR EKER 20.02.2018