KASABANIN DELİSİ

 

Ne aşk bıraktı beni, ne yar yanıma geldi,

“Adam delirdi” dedi kasaba ahalisi…

Sensiz de olsa aşkı yaşamak çok güzeldi;

Bu aşk yüzünden oldum kasabanın delisi.

 

Hala yorgun kalbimle sebepsiz dalaştayım,

Hala geri dönmeyen yar için telaştayım;

Ve hala aşk koruna düştüğüm o yaştayım;

Deliye fark etmiyor yaşın kırkı, ellisi.


Gündüzleri hasrette, geceleri yardayım;

Düşlerimde cananın gezdiği diyardayım;

Ne kadar hayal kursam, o kadarcık kardayım;

Böyle oluyor demek hasretin tecellisi.

 

Kızsınlar, hor görsünler, selam da vermesinler;

Yerlerde sürünsem de halimi sormasınlar;

Sen ol aklımda yeter, varsın deli desinler;

Vuslat, Coşari için bir züğürt tesellisi.

 

23.05.2020/Samsun

 

İbrahim COŞAR

( Kasabanın Delisi başlıklı yazı İbrahimCOŞAR tarafından 23.05.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.