Online Üye
Online Ziyaretçi
Sadece üzücü bu veda
Biliyorsun ki
Gidişin eksiltmez beni
Ben ezilden beridir yalnızım.
Abartmıyorum
Bilmiyorsun
Ne zamandır kapımı esrik pazartesiler çalıyor
Güzel bir kadın intihar ediyor
Göz kapaklarımın arkasında
Biliyor ya da bilmiyorsun
Yapayalnızım
En az Tep Kralları kadar
Sokağa çıksam parkasından
Bıçak çıkartıyor adamlar
Yarınlarımı bıçaklıyorlar.
Neye elimi atsam resmen bir hüsran
Sahil kenarı devasa bir kırgınlık
İçim buruk
Mevsim kış
Yazın yüzdüğüm deniz
Karşı komşum gibi şimdi
Mecburen mesafeli aramız
Biliyorsun da işine gelmiyor
Her şeyin nedeni var işte
Mazimiz bir zamanlar
Eşsiz bir hazineydi seninle
Şimdi ise kapanmayan yaramız.
Kanımız çekiliyor parmaklarımızdan
Belki fark etmiyorsun ama
Yalnızlıktan ve mutsuzluktan
Ölüyoruz bebeğim ölüyoruz
Bir yarımız kopup geceye karışıyor
Ve gün geçtikçe tükeniyoruz.
Hiç istemesen de,
Can çekişiyor yaşamak zorunda olan yanımız.
Bu aşkın sonuna geldik
Hadi toparlan artık
Vicdanını unutma lazım olur belki
Son kez bakabilirsin yüzüme ve tutabilirsin ellerimi
Çünkü bir daha birlikte oturmamak üzere, kalkıyoruz.