SENÝ DE MÝ?

Sen de mi yýkýldýn, seni de mi kýrdýlar?

Seni de mi soldurdular, seni de mi aðlattýlar?

Seni de mi sürüklediler, seni de mi sýnadý bu felek? 

Seni de mi zehri ile bunalttý bu dünya?

Senin de mi yurdun yok?

Senin de mi vatanýn yitik?

Yaralarýn oluk oluk kan, 

Tedavin zor, adýn hüzün.

Senin de mi gözlerin yaþlý,

Bahara özlemin var,

Kara kýþlarýn var, 

Kalbinde fýrtýnalar var.

Senin de mi eksik mutluluðun,

Ufuklarýn karanlýk, 

Gökkuþaðýný yaðmurlar sildi, 

Titrer yüreðin kederle.

Þimdi döndüm kendime,

Þimdi bildim beni taþýyan ben var,

Sen de sýyrýldýn yangýnlardan, amansýzlýktan, 

Ben de sýyrýldým, imansýzlýktan, yokluktan.

Aðlasam da, yakýlsam da, tutulsa da nefesim,

Sussun rüzgâr, dolaþmasýn birbirini yiyen bu insanlar,

Aðlamasýn Peygamberin sevdiði yetim çocuklar, 

Aç yatmasýn artýk yoksullar, bozulmasýn mutluluklar.

Galip olmasýn Ya Rab hainler, münafýklar, 

Aman Ya Rab bitsin dünyadaki bu nefsin zulmü, 

Mazlumlar aðlamasýn, mahzunlarýn kan dolmasýn gözleri, 

Yollar temizlensin, diller Sen'i zikretsin.

Bütün melekler rahmet, aþk ve muhabbet taþýsýn,

Kalpler huzura ersin. Donmuþ yürekler ýsýnsýn, 

Küflenmiþ ve ölmüþ kalpler “Allah”, diye dirilsin, 

Efendimin güllerinin kokusu, altý ciheti kuþatsýn.

Uyansýn mü’minler ve kavuþsun nura,

Ümitler solmasýn “Medet” diyen diller mahzun olmasýn.

Sadettin TURHAN

01.03.2011