Bir dilemma dilenen belki de dillendirmekten yoksun olduðumu düþündüðüm o lafügüzaf.

Sözcüklerin albenisi.

Hayatýn haþmetli saðanaðý ve gök gürültüsünde saklý ihaneti insan nefsinin, ayyuka çýkan kinin ve gölgelerin de katýðý iken hasretini duyduklarýmýz bazense haset edilenle eþ deðer dostluðun þemsiyesine sýðýnan çetrefilli düþler ve bir uzam aþkýn þakýdýðý belki de bir uzay boþluðu gaipten gelen gölgelerin kapýþtýðý.

Ýri damlalarý saðanaðýn rahmet baþlýðý altýnda kürediðimiz mazimiz ve kaderimiz ve esefle yuhalanan iç ses ve iþte düþ pazarýnda tezgâha çýkan hayaller.

Alan bir piþman.

Almayansa þiþman bir garezle söylendikçe söyleniyor ve kýyýsýndan döndüðümüz ölüm; adeta üzümünü ye de baðýný sorma dercesine söylemler kundaklanýyor ve gece eþkâlini unutuyor dolunayýn ayak izini takip ederken kuruyan boðazýna rahmet biliyor içindeki saðanaðý.

Bir gölet.

Bir aþka namzet gök kuþaðý.

Ýpini koparan asýlýyor göðün sicimine kancalar takýlý rüzgârýn da boynuzladýðý her kýrýk dalda dünümüz asýlý belki de kopacak kýyamet öncesi ne çok hezimet birikiyor þiirin kýyýlarýnda ve kýlkuyruk gölgemiz peþini topluyor düþlerin.

Güne tünedim günü küredim belki de onlarca sene evveline düþüp de yolum bir hastane odasýnda annemin sýcak göðsüne baþýmý dayadým usulca ve haþmetli saðanaðý dindiren mutluluk gözyaþý ile susuzluðumu giderdim mademki merhaba demiþtim dünyaya mademki menkýbeler sunmuþtu babam evrene ve düþtüm kollarýna ailemin ve hayatýn üstelik beni neler beklediðinin de umurumda olmadýðý ve çekeceðim acýlara henüz hazýrlýklý olmayan ufacýk bedenimle ve kýrmýza saçlarýmla girdim hayatýna ailemin.

Günü devirdim.

Mayýsý da uðurladýk uðurlayacaðýz ve iþte Hazirana düþtü yolu tüm dünyanýn en çok da düþlerin kursaðýnda kalan gerçeklerle ben mutlu olmak adýna gerekçeler sunuyorum hayata ve akýþkan rahmete ödün vermediðim hayatýmýn eþkâlini çiziyorum.

Bir noktaya denk d/üþüyorum madem.

Madem iki nokta arasýnda gidip gelip de en kýsa yol biliyorum o çizilen doðruyu ve doðrularýn peþinden sökün ediyor düþlerim ve gerçeklerin sýrtýný sývazlayýp yarým aðýz gülüþlerimi de tamamlýyorum inzivadaki ruhumla eþ düþtüðüm kalemin seyrüseferinde içimden taþanlarý bir bir kayda geçiriyorum.

Göðün resitali ve bulutlar oynaþýyor isli gecenin güzergâhýnda yolum illa ki aydýnlýða düþüyor ve bedenim üþüyor Hazirana yürürken ve sözcükleri kýrpan benim bu sefer üstelik yýldýzlarý kýrpan þaire inat ve tüm güzelliklere biat dýþ sesle kapýþan iç sesimin latif esintisinde ekmeði öpüp yemin ediyorum ve sadece Rabbimle aramýzda ettiðim yemin ve de tövbeler.

Yüreðin de retinasý.

Aþkýn minvali.

Göðün haznesi.

Ýçimdeki ganimet.

Düþ rüzgârýnda uçuþan yapraklar aslýnda asýlý kaldýðým gün ýþýðýný geceye naklettiðim ve duvarlarýmda asýlý tabelalar elbet kimselerin görmediði ve içimi yýkan sesler kimselerin duyamadýðý ve ben pýnar baþýnda bir þehirli kýzým köyümün kokusuna hasret aslýnda köyüme hasret aslýnda Ýstanbul’un b/aðrýndan kopan aile geçmiþimle Ýstanbul’a ait ve sevdalý ve yurdumun tüm köylerini de bilfiil sahiplendiðim.

Sözcükler yalýn.

Aþk akýþkan.

Aþka namzet içimdeki alyuvarlarým ve akyuvarlarýn nazarýnda beyitlere sunduðum her zerrem ve kanýmýn son damlasýna kadar vereceðim mücadeleyi doðduðum ilk günden beri içime sindirdiðim ve kabullendiðim.

Rutubetli sesi yalnýzlýðýn ve bingo.

Kök hücremde saklý þarkýlar ve bilinmezin uðultusu ve umuttan taþlar döþüyorum yoluma ki yoldan çýkmamak adýna çalkantýlý mevsimlere asla itibar etmediðim ve þerh düþtüðüm her gecede saklýyým ve sabýka kaydýmda lekesiz bir mazi ve azýða aldýðým düþlerim.

Uyudum.

Uyandým.

Aslýnda uyumadan uyandým çünkü bu gün benim doðum günüm kaç seneyi devirdiðimden ziyade bir m/eziyet iken yaþanmýþlýðýn kisvesi ve küspesi elbet nasýrlaþmýþ acýlarým da yok benim en çok da kýrýlgan yüreðime nazireler sunuyorum ve doyumsuz ruhumla kanat açýyorum yeni yaþýma ki yaþsýz geçirmeyi umut ettiðim ve dündeki tüm acýlarý da tehir ettiðim.

Sözcüklerim dokunulmazlýðý var ve yüreðimin asasýnda kývýlcýmlar saçan gönül gözüm.

Peksimet tadýnda aþklar.

Aþkýn da þahikasý iken þiar edindiðim bilumum hüzün ve göðün küpeþtesinde resmigeçit yapan son bir senem hatta öncesi de ve sonrasýna nazýmla niyazýmla meylettiðim bir veri tabaný adeta tokuþan iç sesime kimi zaman baskýn çýkan dýþ sesin tezahürü iken yýlký atlarý ve mahmuzladýðým coþkum genelde kabýmdan taþtýðým ve aþkýn þahikasýný saðdýcým bellediðim ve ellerimde yumuþak d/okunuþlar kimi zaman fermanýmý yazmaktan gocunmadýðým kimi zaman iç sesimle her hasbýhal ettiðimde mahcup bir edayla nazlandýðým bazense acýyla s/özlendiðim.

Günü kapattým iþte.

Haftayý da kapattým ve Mayýs’ý da gömdüm arka bahçeme ve yeni bir yaþýn eþiðinde ninnilerle beþiðini sallýyorum umudun ve düþ perimin de kulaðýna fýsýldýyorum.

Yarým aðýz bir mutluluk dilemiyorum bilakis kocaman bir gülümseme talep ediyorum kaderden ve Rabbime verdiðim her sözün de arkasýndayým.

Þansým.

Devrim.

Dönencem.

Deliþmen ve de fevri yüreðim.

Ýkbalim bir yýldýz ve ben gül bahçemden firar ediyorum bu gün ve düþlerime çelme takan her aykýrý soluðu susturuyorum belki de bana sunulan rahmetle ve nimetle içine sýðýndýðým kozamdan yeniden uzatýyorum baþýmý ve göz kýrpýyorum gökteki rahleye az sonra uçacaðýmýn da garantisi iken ipek teninde gecenin gezinen nefesim ve aþkýn tok sesinde dinginliðe özlemim…

Yaþadýðým kadar da yaþatmak umudu.

Yaþadýðým kadar yazmaksa aþkýn ta kendisi.

Yanmanýn da meali iken binlerce cümle kalemden fýþkýran aþkýn ve telaþlý yüreðimin de sýrnaþýk göz yaþý ile olan hasbihali…

Bu gün mutluyum ve bir ömür bunu diliyorum Rabbimden ve herkes için gelsin iyi dileklerim…

Sahi en ara geçti bunca zaman ve bir ömre meyleden deliþmen mizacým aþkla devinen iç sesimden mustarip selam olsun tüm güzelliklere ve güzel insanlara ve güzel kalmanýn da ta kendisi iken iman gücüne eþlik eden o umut deryasý elbet sevginin hizmetinde bir latif esinti iken düþ gücümde saklý tüm cümleler de armaðan olsun evrene…