Elinden tutulmayan

Gariban bir çocuktu benim sevdam

 

Daha sürünürken

Ağzından yalancı memeyi alıp gittiğin

Kokunu resimden bir kere çekince bittiğin

Ana kucağı diye hasretten ateşin içine ittiğin

Öksüz bir çocuktu benim sevdam

 

 

Çala gülücükleri bayramda yüzüne giyen

Gözümün yaşı bitmez yüzüme mıhlanmış diyen

Yıllarca karda buzda üşüyüp titreyen

Yetim bir çocuktu benim sevdam

 

 

Soğuk kuyu ayakkabısının dibi delik

Acılı orlondan örülmüş çorabı komşular salık

Eve giremeyip damın dibinde kalık

Sefil bir çocuktu benim sevdam

 

 

Ela gözlerindeki buğulu ekmekte

Gözü kalan

Elma şekeri yanaklarını almak için

Yumurta çalan

Sarı saçlarının püskülünü içmek için

Yerden izmarit alan

Bahtsız bir çocuktu benim sevdam

 

 

İğne yapraklı bir hayatta tek başınaydı

Garibandı öksüzdü yetimdi çile çekti

Sancı çekti ama büyüdü benim sevdam

 

Şimdi efkarının koynundaki lunaparkta

Çocukluğuna renkli balonlar almış

Onu eğlendiriyor sevdam

 


( Gariban Bir Çocuktu Benim Sevdam başlıklı yazı Kazım Gök tarafından 2.06.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.