Senin hiç kanayan yaran oldu mu
Gözlerinden akan yaşlar sel gibi
Yüreğinden içe doğru doldu mu
Benim pek çok oldu can babam öldü...
Kara kızıydım ben hep öyle derdi
Gözlerime bakıp derdim bilirdi
Derdine bakmadan merhem sürerdi
Bir sabah ansızın can babam öldü...
İlimi irfanı gani ganiydi
Örf adeti bana o öğretirdi
Kaşlar çatık ama pamuk gibiydi
Ben ona doymadan can babam öldü...
Kap karanlık oldu ufkumda güneş
Ne kadar aradım yok ona bir eş
Evlatları vardı oğlan bir kız beş
Mutluyum diyerek can babam öldü...
Nasıl koyduk onu biz kuru yere
Hane de konardı baş köşelere
Nereden düştüyse o zalim derde
Kurtulamadı bak can babam öldü...
SERGÜL KANDEMİR
(
Can Babam Öldü... başlıklı yazı
Gülağacı tarafından
20.06.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
