Taþ eli bölgesi, adýndan da belli olduðu gibi orta toroslarýn iç Anadolu iklimi ile Ak deniz ikliminin kesiþme noktasýnda, sularý yeþil bahçeleri ormanlarý ile ünlü bir bölgemizdir.
Halký, geçim kaynaklarýnýn kýt olmasý nedeniyle, genellikle okumaya yönelen, ülkenin, hatta Dünya’ nýn her yerine daðýlmýþ insanlarý olan, Toros daðlarýnýn güzel bir bölgesindedir.
Gençleri genellikle okumakta, devlet dairelerinde iþ sahibi olarak kendilerini doðup büyüdükleri yerden iþ aþ amacý ile gurbette çalýþmaktadýr.
Geri kalaný ise, bulunduðu ilçedeki bað bahçelerin ve kendi el sanatlarýnýn geliri ile yaþamaktadýr.
Ýþte öyküsünü anlatacaðýmýz Mehmet S. De, buradaki yedi çocuklu ailelerinden birinin, ortanca oðludur.
Babasýnýn ismi, kendi ismi gibi Mehmet olduðundan babasý çok sevdiði bu oðlunu öðretmenlerinin de isteði doðrultusunda okutmaya karar verir.
Mehmet S.ilk ve ortaokulu memleketinde okuduktan sonra, Hasan oðlan yatýlý öðretmen okulunu bitirir öðretmen olur ve Bitlis ilimizin Mutki ilçesinde, ilkokul öðretmeni olarak görev yapmaya baþlar.
Ýlkokul öðretmeni iken üvey amcasýnýn kýzýna âþýk olur, onunla sýk, sýk buluþmaya evlilik hayalleri kurmaya baþlarlar.
Hatta günlerden bir bahar günü yanýna beni’ de yanýna almýþ beraberce onlarýn bað evine gitmiþtik.
Ben onlara birisi gelince haber verebilmek için, dýþarýda aðaçlarýn görünmeyen bölgesinde onlara gözcülük yaparken, onlar bað evlerinde bir araya gelmiþ, seviþmiþler sonra gelecekleri ile ilgili konuþmalar yapmýþlardý.
Bunlar evlenmek istiyordu, kýzýn babasý da olaylarýn farkýnda olduðundan ilçede daha fazla dedikodu çýkmadan bunlarýn evlenmesinden taraftý.
Fakat oðlan babasý ile kýz babasýnýn arasýnda miras paylaþýmýndan kaynaklana bir anlaþmazlýk olunca, bunlarýn evlenmesi adýný verdiði öðretmen Mehmet S.in babasý tarafýndan engellendi.
Bunlar evlenemeyince, kýz babasý kýzýný baþka bir isteyene vererek evlendirdi. Evlendirdikten sonra’da, kýzý damadý hepsi beraber alel acele þehri terk ederek, baþka yere göçtüler gittikleri yerde ikamet etmek üzere yerleþtiler.
Mehmet S. Sevdiði amcasýnýn kýzý ile evlenemeyince iþine geri dönmüþ, öðretmen olarak çalýþýrken, Balýkesir Necati bey, yüksek öðretmen okulunun imtihanýna girmiþ, sonuçta bu imtihanýný kazanýnca, orada okumaya baþlamýþtýr.
Okulunda okurken sevdiði kýzýn baþkasý ile evlendiðini duyan Mehmet S.okulda kendisine kendi gibi okumakta olan, Ülkü adýnda, yeni bir kýz arkadaþ edinir.
Bunlarýn arkadaþlýðý, okul boyunca devam eder, birbirlerini severler, beraber olmadýklarý zamanlarda karþýlýklý birbirlerine olan özlemlerini yazdýklarý mektuplarý ile paylaþýrlar.
Nihayet okul biter her ikisi de, liselerde öðretmenlik yapmak üzere, baþka, baþka yerlere atanýrlar.
Ülkü ailesinin bulunduðu yere atanýrken, Mehmet S. Orta Anadolu’nun göbeðindeki Kýrþehir ilçesine atanarak orada görev yapmaya baþlar.
Ýþte bu, atandýðý tam bu okulda lise öðretmeni olarak görev yaparken, bir gün kendisine, sevdiði zaman, zaman buluþtuðu, bulaþamadýklarý zamanlarda mektuplaþtýðý, evlenme hayalleri kurduklarý Ülkü’ den buna bir mektup gelir.
Sanýr ki, ona gelen mektup, her zaman olduðu gibi, bunlarýn birbirlerine olan hasretlerini gidermek için zaman, zaman biri birlerine yazdýklarý mektuplardan biridir.
Bunlarýn zamanýnda seven insanlar, âþýklar biri birlerine mektup gönderirlerken, genellikle kokan kâðýtlar kullanýlýrdý.
Mehmet S. Yine öyle sanýr mektubu açmadan önce bir koklar ama daha önce kendisine gelen mektuplar gibi bu defaki kokmamaktadýr.
( Bunlarýn biri birlerine yazdýklarý, mektuplarý ben Mehmet S. Ýn biriktirerek sakladýðý yerden bulur, zaman, zaman onun haberi yokken, gizlice mektuplarý açar okurdum.)
-Kokan kâðýtlara yazdýklarýný oradan biliyorum.
Neyse, mektubu açýp okuyunca bütün dünyasý baþýna yýkýlýr. Çünkü yazdýðý mektubunda ailesinin isteði doðrultusunda mesleði subay olan, bir baþkasý nikâhlandýðýný, yakýnda düðünleri olacaðýný bu yüzden, kendinde olan mektup ve fotoðraflarýný geriye ister.
Ne yapacaðýný bilemeyen Mehmet S. Okulundan soður kara, kara düþüncelere dalmaya baþlar sonunda çaresiz benim gizlice okuduðum mektuplarýný, sakladýðýný sandýðý evdeki gizli yerinden alýr, desteler ve Ülkü’ ye geriye gönderir.
Yýllarca süren bir sevdanýn sonucundaki, aþk öyküsü böylece kapanmýþ herkes kendi yoluna gitmiþ olur.
Öyle olur da, yüreklerdeki yangýn bir türlü sönmek bilmez, Özellikle, kendisine gelen mektup karþýsýnda þaþkýna dönen, Mehmet S. in yüreðindeki yangýn hiç sönmez. Her gün biraz daha fazla onun, yüreðini yakar kavurur.
Öðretmenlikte hevesi kalmayan Mehmet S. Hýrçýn geçimsiz kavgacý bir öðretmen olur çýkar. Birden bire etrafýnda sevilmeyen insanlardan biri olurdur.
Çareyi askerlik yapmakta bulan Mehmet S.çalýþtýðý yerden yedek subay olarak askere gider. Ankara destek kýtalarýndan merasim bölüðü komutaný olarak, cumhurbaþkanlarýný, yabancý önemli devlet adamlarýný karþýlayan takým komutaný olarak görev yaparken hala aklýnda kendisinden baþkasý ile evlenen Ülkü vardýr.
Kafasýnda durmadan onu düþünürken takýntýlar oluþmaya baþlar ama bu durum, askerde iken far edilmez. Takýntý olarak merasim sýrasýnda þaþalý yaþayýþlarý ile Cumhurbaþkanlarýný gördüðünden, en çok onlar gibi biri olmayý düþünmeye baþlar.
Askerliði biter, terhis olur bu defa eski okuluna deðil, çektiði kura sonunda görev yeri olarak Konya ilinin Çumra ilçesindeki Çumra lisesi bunun kaderine düþmüþtür.
Aslýnda memnundur, çünkü kendi memleketine yakýndýr gider atamasý yapýlan okulda, fen bilgisi öðretmeni olarak yeniden göreve baþlar.
Bir yýl kadar burada görev yaptýðý sýrada hala onun aklýnda okuldan sevgilisi olan fakat bir subayla evlenip, kendisini terk eden mektuplarýný resimlerini geriye gönderdiði Ülkü öðretmen vardýr.
Okulda öðretmenlik yaparken, bir taraftan onu sevdiði kendisinden ayrýlan bir subayla evlenen Ülkü öðretmeni düþünüp, bir çýkmazýn içinde bocalarken, askerdeki takýntýsý çoðalýr.
-Öðretmenlik yapamaz hale gelir.
Çalýþtýðý kurumun isteði doðrultusunda, polisler eþliðinde, bunu bir sabah derse girmeden önce, çalýþtýðý okuldan alýnýrlar, doðruca götürüp, Bakýrköy ruh saðlýðý hastanesine tedavi amaçlý ailesinin bile haberi olmadan yatýrýrlar.
Anne basýnýn haber vermesi üzerine bizzat kendim onu yattýðý hastaneye görmeye gittiðimde, hastanenin üsten görünen bodrum katýndaki boþlukta bulunan bir demir kafes içinde ceza evinde yatan hükümlülerin bir ileri bir geri gidip geldikleri gibi onun da bir demir kafes içinde öyle yaptýðýný görünce içimden bir þeyler kopmuþtu.
Kendisi beni aþaðýdan yaralý bir aslan gibi dolaþtýðý demir kafesin içinden görmüþ yalvararak, baðýrmaya baþlamýþtý.
-Çýkarýn beni buradan diyordu.
-Acýmamak mümkün deðildi,
-Doktoru ile konuþmam sonrasýnda fazla bir rahatsýzlýðýnýn olmadýðýný gerekirse çýkarabileceklerini söyledi.
Doktorun öyle söylediklerinden sonra, onu oradan çýkartmýþ bir gün boyunca onunla geceli gündüzlü, güzel eðlenceli bir zaman geçirdikten olarak, onu saðlýklý bir þekilde, tekrar kendi çalýþtýðý okuluna yollamýþ, ben ondan ayrýlarak, memur olduðum için ben’ de, kendi çalýþtýðým yere gitmiþtim.
-Keþke onu hastaneden çýkarmamýþ olsaydým.
Daha aradan bir öðretim yýlý bile geçmeden, memuriyetinin onuncu yýlýnda malulen emekli ettiler.
Onu hayat boyu, yalýnýz iþsiz güçsüz biri olarak sahipsiz biri olarak yaþadýðý, amansýz dünyanýn kucaðýna atýverdiler.
Çünkü ne onunla ilgilenebilecek, anne baba vardý ne’ de sorumluluðunu üstlenebilecek bir kardeþ vardý.
Bir ömür boyu kiralýk evlerde, keklik tavuk yetiþtirerek onlarý pazarlarda satarak yaþadý.
En sonunda Mehmet S. Kiralýk evinde yalýnýz yaþarken, geçirdiði bir hastalýktan kurtulamayarak öldüðü günün gecesinde saat 2.30 sýralarýnda yattýðým yataðýndan uyanmýþ sýçrayarak ayaða kalkarak felçli halimle yataðýn üzerinde hiç yapamayacaðým bir þekilde, kendi gücümle oturmuþ kalmýþtým.
-Duvardaki saate baktým, saat 2.30 gösteriyordu.
"Kalbim yerinden, çýkacak gibi oluyordu. Sabah kalktýðýmda duyduðum ilk haber, onun ruhunu ayný saatlerde, sahibine teslim etmiþ olmasýydý"