Karabasanlar ülkesi
Bir gözyaşının sessizliği
Paramparça olan bir kalbin içindeki hissizliği
Uçurumun eşiğinden sarkan ölü ruhun kimsesizliği
Çürütür kalbi gözlerinin önünde beliren insanların belirsizliği
Bir gün yine bir dilek tut,gözyaşların kana bulanmış bak
Her gün olsaydı dünle aynı yarına umut beslemenin ne anlamı var
Çölün ortasında yeşeren bir gül gözyaşlarınla sulandı yar
Kuruyup gitti bu topraklar da iyi dilekle beslenen tüm duygular
O kadar ağır konuşurum ki şeytan bile sığınır Tanrı'ya
Çatık kaşlarımın altında dikili gözler üzerinde çekil kenara
Bu karanlıkta oluştu zorluk şimdi git ara ruhunu bataklıkta
Kelepçeli ellerim son durakta beklemekteyim Araf'ta
Her şeyin bir sonu var mı her sadakatin sonu intihar mı
Bir bilmecenin çözümü gibi bütün insanların duyguları
Katili kim bütün duyguların kalplerimizde yer edinmiş parmak izleri
Anılara gizlenmiş anılmaması gereken her şeyin üzerimizdeki gölgesi
Hafızalar birer çöplük içindekilerle beraber
Hatırlanmaması gereken onca şey varken
Hatırlanması gerekenler neredeler
Gölge gibi takip eder seni geçmişin
Geçmeyen her şeyin izleriyle beraber
Kafanın içine kazılı onca hatıralar eder seni dünden beter
Hatırla bazen hatır var mı
Geçmişin geleceğine hep zarar mı
Ruhun ölüme meyilliyken
Her gün yaşayıp ölmek intihar mı
Bu uçurumun eşiğinden atlamak
Zaten dünden aldığım bir karardı
Ölümün bile öldüğünü gördüm
Sordum söyledi : her yer karanlık
(
Unutuldu başlıklı yazı
Stygain tarafından
26.06.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
