Son demlenmiş cümleni bul,
dök içine yüreğimin...

Ateşinde erisin ruhum,
İbrahimî duruşta, rüzgarın getirsin özünü
Gül devşirsin saray bahçesinde bahçıvan...
Nemrudî çığlıklar değmesin,
temiz kulaklara,
od'una atılan, odunu yesin balıklar...

Keçe dövülürcesine dövülsün,
ıslatılsın dimağım.
Rutubetli duvar dibine çömer gibi
konulsun istif istif...

Ağyar,ah yar demeden...
gönlüm efkar desin...
Çömez gecelerim olsun aşk adına,
sıyrılsın saflığı düzenimin
sır içinde beklerken;
sur çalınsın İsrafil elinde...

Bölük bölük efkar dizdiler;
karanlıkta kararıma

Ayrılık, zilleri çalındı
kuytu, köhne, kara kuyulara...
Yusuf göründü sanki
kanlı gömleği çürümüşcesine
şanlı yüreği gül'müşcesine.

Kül yüzlüler utandı
Gül yüzlüye ihanette...

Züleyha elinde bıçak
doğransın salkımsaçak
uhrevi gecelerde günlerim ışıyacak...

Susma yüreğim
dilsizlere dil ol ki,
dinsizlere gün doğmasın...

Son deminde damlayan
kurşunî bir cümleydi;
kaynamadan içime...

Selim Adım

( Susma Yüreğim başlıklı yazı AZİZ REMZİ tarafından 28.06.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.