Saat 04.16 Yine uyku tutmadý beni.Seni düþündüm ve her zamanki gibi hayalin bile üzdü beni.Artýk dayanamýyorum, katlanamýyorum. Bunun bir sevgi olduðunu da kabullenmek istemiyorum. Bir his bu kadar uzun süre bu þiddette hissedilemez,hissedilmemeli.Saplantý mý onu da bilmiyorum ve kendimi baþka hiçbir konuda bu kadar aciz hissetmiyorum. Artýk çabalamak bile istemiyorum.Hani o bir anda gelen her þey benim çabalamamla olacaksa ne anlamý var bütün bunlarýn aydýnlanmasý var ya yine yaþadým biraz önce onu.

Flaubert aþký merak etmek olarak tanýmlýyor ya bu tanýma göre ben sana hâlâ aþýðým.Öyle bir merak ki bu sonsuza kadar ben sorsam sen cevaplasan geçmeyecek sanki.Nerede doðdun,neler yaþadýn,en sevdiðin çiçek ne,neler yapmaktan hoþlanýrsýn, benimle tüm dünyayý gezmek ister misin,kendini nereye ait hissediyorsun,gözlerin böyle bakarken dilin neden farklý söylüyor...Ýnan ben yoruldum, sevmekten de yorulur muymuþ insan , yalancý ! dediðini duyar gibiyim.Hiç kendini benim yerime koydun mu peki bu soruyu bana sorarken ? Gerçi haksýz da sayýlmazsýn ama bu konuda kimin daha haklý olduðunu tartýþmayalým istersen.Ýnan seninle normal bir þekilde oturup hayat hakkýnda konuþmayý o kadar çok isterdim ki...Genelde filmlerde aþýk rolünde olanlar sevdiklerinin karþýsýnda donup kalmýþ rolü yaparlar ya,iþte o klasik sahne...Daha önce buna dair bir betimleme hiç okumadým ama bu kalpten gelen vaveylânýn ses tellerini kopartýp seni bir daha konuþamayacakmýþ hissine kaptýran þey sanki.Bir de o fýrtýnadan sonra senin o mâlum bakýþýn varsa yeryüzündeki hissedilebilecek en büyük depremi kalbinde yaþamak gibi.Bunlarý yazarken bile kalbimde bir sýzý hissettim mesela.Sadece aklýmdan geçmesi bile bu kadar acýtýyor. Yaþadýktan sonraki halimi bir tahmin et istersen.Ýnan ben de çok istiyorum mutlu aþk þiirleri yazabilmeyi,hâttâ o kadar çok istiyorum ki bu sýzýdan kurtulmayý seni bile gözden çýkarmayý denedim bi ara.Tabi o kadar gereksiz bir inadýn var ki gelmediðin gibi gitmedin de ! Hâttâ oturduðun yerde daha da derine indin.Ýnan beni ilk üzdüðün günlerde o kadar çok dua etmiþtim ki hakkýmýzda hayýrlýsý olmasý için belki ömrümde ettiðim toplam duadan fazladýr.Tanrýnýn varlýðýný bile sorguladýðým oldu bu yüzden. Bu kadar duadan sonra en hayýrlýsýnýn bu olma ihtimali beni çok korkutuyor. Bunlarý yazarken sürekli hep beni üzdüðünden vb. bahsettiðimi farkettim.Sahi sen hiç mutlu etmedin mi beni ? Tabiki mutlu ettin,ben o kadar da nankör deðilim Süveyda !! Hatýrladýðým tek örneði sana yazdýðým ama senden baþka herkesin okuduðu bu satýrlarda kayda geçirmek isterim.Sýnýf kapýsýnýn önünde durmuþ bana bakýyordun , o öyle bir bakýþtý ki beynim fotoðrafýný ara ara mutlu olmam için hatýrlatýyor.Klasik bir tabir var ya kalbimde kelebekler uçuþtu diye,iþte ben onu gözümde canlandýrýnca yeryüzündeki tüm kelebekler on santimetrekarelik yüreðimin içinde sýkýþýp kalýyor. Ben de ölmesinler diye çok tutamýyorum zaten onlarý.
Bugün de yeterince içimi döktüm sana sevdiceðim.Kendine iyi bak.Hoþça kal