Siyah
SİYAH
Fırtına bakışlım
Vazgeçtim senden
Her an her dakika
Bıkmadan usanmadan
Yüreğimi kabarttın
Üzüldüm, kırıldım
Yoruldum.
Kızıl gülüşlüm
Kor dudaklarının kıvrımlarında
Batırdım güneşimi
Tüm günahlarını buynuma aldım
Senin yüzünden
Cennetten kovuldum
Sonbaharım
İçim ürperdi
Zamansız ayazlarında
Rüzgarına kapılıp
Sağa sola savruldum
Dipsiz kuyum
İçine çekip bedenimi
Ağzımı ellerinle kapattın
Nefessiz kaldım
Serin sularında
Yavaş yavaş boğuldum
Oysa
Sen benim gökkuşağımdın
Bütün renkleri sen sandım
Sevinçleri mutlulukları
Senden aldım
Seninle doğdum
Ben hep seninle vardım
Aşk bu olsa gerek deyip
Yıllar yılı avundum
Yaş kemale erince anladım
Aslında sen
Beni karanlıklara sürükleyen
Siyahtın.
Sen
Usuz bucaksız çöllerde
Gördüğüm bir seraptın
Kızgın kumlarında
Boşuna yandım, kavrulum.
Sebahat Karagöz
28 Haziran 2020
(
Siyah başlıklı yazı
S.Karagöz tarafından
29.06.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
