Düþlerin muadili diri zaferler ve tebessüm yüklenmiþ çehrelerin çökmüþ omuzlarýnda þiirler aðýrlýyoruz ve tüm aðýrlýðýmýzla sevip de eziyet ediyoruz belki de birer meziyet erbabýyýz hangi iskemle ise çekip de oturttuðumuz sözcükler ve hangi misafir ise imgelerin aðýrladýðý ihtimamla ve aþkla kürediðimiz hayat hikâyeleri…

Maviden þeritler çekiyoruz düþlerimize ve tellerle ayýrýyoruz sýnýrlarýmýzý bazen ise sinirlerimizi aldýrýyoruz ve genelde gergin iplerde yürüyüp gergin suretlerle yaftalar sunuyoruz birbirimize.

Ýklimse bir ayraç koyduðumuz þehirle þiirin arasýna…

Bir ikilemse yükümüzü daha da aðýr kýlan.

Ve aðýr havasýnda Temmuz sýcaðýnýn düþler iken zimmetli hayallere ve gerçekler iken gerekçelerin de baþ tacý.

Fýsýltýlar kimi zaman ayyuka çýkýyor ve tepeye yerleþtiriyoruz güneþi ve güdümlü ýþýk solarken aydan alýyoruz hýrsýmýzý sönmekle sonlandýrmak arasýnda gidip geliyor yýldýzlar.

Atýl yüreklerde saklý sarkaç.

Kuyunun dibinde ölü bir taþ hangi deli attýysa.

Veli isek hele ki þiirler iken bahþedilen zikrimizle hamt ettiðimiz þehrin dokusunda þiir olmaya meyleden bir tebessüm ile kývranan sözcükler kimi zaman terlerken emeðinin de hakkýný veren nice yürek iþçisi mevsimin çatýsýnda gülümseyen bir bulutta sürüklenen güneþ gibi umut gibi aþk gibi ve bitmek bilmeyen nice vaveyla bir batýnda doðan güneþ ve ay gibi…

Ýhtiþamlý mevsimin nidalarýnda solmaya mazhar bir çiçek olmanýn verdiði aykýrýlýk belki de hayatýn hicvinde saklý bir farkýndalýk.

Bir bulut olmanýn özlemiyle saklýyorum öznemi.

Bir özne olmanýn verdiði maharet ile özlüyorum içimdeki neþeli çocuðu ve solmaya yatkýn sonlanmaya haiz anne sesinde arýyorum þifamý ve þiirlerin eklem yerlerinde güller bitiyor sonlanmak üzere iken gün, geceyi mesken tutuyorum taþkýn yüreðimin yolculuðunda hutbeler ile kesiþiyor yolum.

Göðün mavi ýrmaðýnda bir rabýta.

Aþkýn kaygan zeminde bir hale.

Zifiri karanlýkta dolunay.

Aþkýn kisvesinde bir þiir ve þairin yüreðinde saklý nice tebessüm.

Seyyah imgeler tezahür ediyor þafaðýn retinasýnda kaygan bir yýldýz belki de kaykýlmýþ gün ýþýðýna tebessüm eden akþam vakti bir bardak çayýn verdiði huzur eþliðinde gün batýmý ve þakýyan serçeler ki az sonra çekilecekler inzivaya.

Her aþkýn bir özleme gebe olduðu ve her özlemin de öznesi olmaya delalet hýrýltýlý sesi gecesefalarýnýn ne de olsa az sonra gün bitecek ve gece sürecek hükmünü.

Söylemek istediðim çok þey var hayat yolculuðuna dair belki de yolda kalmýþ bir yolcu olmanýn verdiði hüsrandýr kalemin ruhunu tetikleyen ve haylaz hecelerim; haylaz ve yetim ruhum aþkta nakþeden hüzünlü bir vaveyla koptu kopacak gök kubbenin sarkacý ve içinde devindiðim hayalet gemi.

Þiarým ne ise.

Ýnkârým da ne deðilse.

Ýdmanlý ruhum, acý iken sökün eden ve izafi varlýðým þuur kaybýna vesile bir tebessüm yüklenip da kýrgýn yüreðimde saklý nice nida ve bitimsiz hikâye.

Þehrin kuyruðunda biten bir imlecim belki de ve bilgisayar ekranýna yansýyan ömrüm ki ne kibirli ne de mutlu ne de vadesi dolmuþ bir þiirden çok çok öte.

Ayaklarým geri geri gidiyor ne zamanki nokta koysam yazdýðým son þiire ve hüznüme gebe mýsralar aymazlýðýnda yalnýzlýðýn Yaratan þahit olsun içimdeki bitimsiz aþka ve iyi niyete.

Sözcüklerim yarenim.

Sözcüklerim yârim.

Sözcüklerim yamalý yüreðimin sarkacý.

Sözcüklerim eksenim ve ufkum ve içinde devindiðim mizansen.

Bir buluta dokunduðum ve bir aþký soluduðum ve bir gül olmanýn kývancýyla gülümsediðim ve dolu dolu açtýðým ve saçtýðým ýþýk Rabbine âþýk bir fani; aþka düþkün bir mani belki de ve içimde ötüþen kuþlar satýrlarda seken ve satýrlar kuþlarýn gagalarýnda rahmet elbet kalem iken asam ve aþk iken mezarým ve Rabbim iken koþtuðum bir o kadar ölümden feyiz aldýðým ve korkmadan yaþadýðým ve yasadýðým ve yazdýðýma delalet sonsuz olma arzum.

Bir katre isem…

Belki de bir kaknem gölge ay ýþýðýna dadanan belki de beylik bir söylem içimdeki ukdelerin sarmalýnda yanýp dönendiðim aþkýn merkezinde bir ithaf iken yüreðin selamýna yenik düþen kelam ve sevdalý sözcüklerin damarýna basýp da ç/aðlayan için için ve bir þelale olma arzusuyla çýrpýnan kýrýk kanatlarým.

Fevri varlýðým dünümde nice arýza.

Fevri yüreðim kasýtsýz kendime zulmettiðim ve elimden kayan istikbalim bir o kadar mevcudiyetimi ihbar ettiðim hayal yüklü heybemde saklý hatýralarým ve maruzatým elbet Allah katýnda kayýtlý günahlarým ve sevaplarým aþkýn þavkýnda hükümran hecelerime sunulan son koz aþkýn da nidalarýnda fýsýldayan bir gün ýþýðý gibi.

Düþkün hecelerimi ihbarýmdýr yaftalarýn mezarýnda solan karanlýkta nakþeden aydýnlýk ve ölü nidalarýn da fýsýltýsý içimde ukde kalmýþ ölümcül asalet.

Ýþte ferine âþýk oldum mevsimin.

Ýþte gemici fenerimle s/alýnmaktayým þehir merkezinde.

Aslýnda bir köylü kadýn olmanýn verdiði huzur bir þehirli kýz edalarýnda saklý sýkýlganlýk belki de iç içe geçmiþ güzel ülkemin güzel insanlarý sayesinde yeþeren cennet bahçemiz ve cennet ülkemiz.

Yazmanýn ilhamýdýr aþkýn da ferinde tutuþan isli sözcükler ve meskenim aþktýr edebiyatla neþreden ve Ýlahi Aþkla coþan ve insan sevgime ve vatan aþkýma asil bir sorumluluk yükleyip kendimle cebelleþtiðim ömrün kayrasýnda haþmetli bir duygu saðanaðý…

Közümde sevdalý sözcükler özümde semazen gölgeler ve yüreðin de neferi iken kalemin mahcubiyetle sokulduðu nice sevdalý yürek: ne edasý ne sedasý nazlý felek ne de nazenin bir rüzgârda savrulan perçemi yorgun yýllarýn ve içimde dinmeyen bir coþku ve yaþama sevinci üstelik hüzün bataðýnda bir sema gösterisi adeta imgelerin çýðýrtkan neþesinde bir buse daha bahþederken yüreðim sonsuz olmanýn da meali ve þevki iken aþkýn ihbar ettiði her duyguyu serdim nice kelime þah damarýmdan yakýn Ýlahi Aþkýn bahþettiði her güzelliðe þükretmenin verdiði huzur ve coþku…