Anılar..

İçimde yaradır.


Anılar....

Her an, yaralar içimi.


Dokunsan acır,için sızlar.


Bardağı taşıran son damla gibi,


Bu yürek..


Anılara dar..


Değmeyin değmeyin , değmeyin ne olur?

Kabuk bağlasın yaralar.

Yaşam boyu biriktirtirdiğim. Üstüne titrediğim ,anılar.


Anılar....


Kırılmasın diye,

sarıp sarmaladığım .


Dokunamadığım.


Yaralar....


Dokunmayın, dokunmayın, dokunmayın ne olur?


Eskidikçe,


Kalınlaşan kabuklarına, aldırmadığım...

yaralar..


Anılar...

İçimdeki yaralar.


İyisiyle kötüsüyle istiflediğim.


İnce ince özlediğim.

Herkesten, gizlediğim..


Anılar



İçimdeki yaralar!

Ve kabuk bağlamış yaralarımı, kanatan sivri uçlu bir bıçak,


gibiydi,


Hatırlamalar...


Her anımsama bir deprem.

Her hatırlama zelzele yüreğimde.


Her kalkan kabuğun altında, sanki kış uykusundan uyanmış bir canavar gibi baş kaldıran

.


Anılar... Var...


Acıma, acıma, acıma ne olursun.


Bırak, acıma

Kalın yorganlarından kurtulmuş yaralar,


Hoyratça kanasınlar.


Anılar...


İçimdeki yaralar.


Sanki hiç zaman geçememiş gibi.


Acımasızlar.

Yılmaz Tizgöl

24/06/2020


( Anılar. başlıklı yazı ylmztzgl tarafından 4.07.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.