Yalnızlığın pençesinde kıvranıyorum,
Şensiz aşkı, sevdayı unuttum...!
Beklerim yolunu an be an,
Ruhuma bir damla yağmur,
Gönlüme bir damla su serpsen
Dünyalar benim olur ey yâr...!

Kara kaşların, kara gözlerin...
Gözlerimin önünden her an gitmez !
Esen rüzgarlar, tenin kokusunu getirir de
Özlemin dağ gibi yüreğimi deler geçer!
Bir ses, ufak bir fısıltı duysam,
Kalbim sen diye çarpar durur ey yâr..!

Ayrılık acısı boynuma dolandı,
Tutsak kaldım, gönlümde ki gönlüne de
Prangalar geçer, sensiz tekleyen gönlüme!
Yokluğun hançer gibi saplanır kalbime,
Uykular haram olur gözkapaklarıma,
Dilim adını sayıklar gece gündüz,
Ne olur gel artık vefasız ey yâr..!

Bir haykırsam gözlerim dolar da
Inci tanesi göz yaşları,
Yüreğimden durmaz akar..!
Bir anlık gülüşün, bir anlık nefesin için
Canından can verir, bu amansız kalp!
Varlığın, yaşama sevincim, Cennetim,
Yokluğun, kara topraklar olmuş ey yâr..!

Unuttun mu..?
Geceler boyu süren kulağıma fısıldadığın, Unutulmaz aşk nağmelerini,
Ben unutmadım!
Her kelimesi, her harfi dün gibi aklımda!
Her gece yatağa girince,
Beni benden alır, beynime işlenir ey yâr!

Sensiz atan nacizane bedenim, gönlüm..
Kara toprak olmadan,
Gel artık ey yâr...!

09.06.2020 Ankara P.ÇETİN
( Ey Yar başlıklı yazı Kara kız tarafından 11.07.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.