Kalabalýk þehrin
Loþ sokaklarýnda kaybolduðuma bakmayýn
Yalnýz olmadýðýmý
Çilingir sofrasý kurunca anlarým.
Meðer tek baþýma
Kimlerle içiyormuþum.
Ýlk iki kadehi mutlaka fon dip yaparým
Öyle ya bir an önce kafayý bulmam lazým.
Serap görmeye baþlayýnca
Öncelikle kaygýlarýmla konuþurum
Dün geçti gitti
Bugünde deðiþmez kural böyle oldu
Yarýný düþünürüm.
**
Yürüdüðüm yollarda hep bir baþýnaydým
O’na çýkacak yollarý düþlerdim
Küçük bahçeli bir evimiz olacak
Ýçinde cývýl cývýl çocuklar
Ama gel gör ki,
Tüm yollar çýkmaz sokak
Düþlerimle yüzleþirken
Korkularým had safhaya çýkar…
**
Kimden neden korkuyordum
Kaybedeceðim ne vardý
Bir türlü içinden çýkamýyorum.
Keyfimin kâhyasýna danýþmak istiyorum
Karþýma yalnýzlýðým çýkýyor
Ve elbette uçsuz bucaksýz hayallerim
Ýçime kapanýp,
Sessizliðe bürünüyorum.
*
Düþünüyorum da
Keyfimin kahyasý bir var bir yok
Tadý tuzu eksik benzer bana
Yalnýzlýðým en vefalý dost
Her an yanýmda
Hüznüm gibi
*
Düþünmek istemiyorum
Düþündükçe daha çok özlüyorum
Gönlüm hüzün dalgalarý arasýnda
Alabora olunca,
“Dur! Dur ne yapýyorsun
Cesaretini topla” diyorum
Bir fon dip daha
Meðer cesaretim kýrýlmýþ
Çaresizliðim baþ rolde oynar.
**
Hiç bu kadar naçar kalmamýþtým
Gecenin bilmem kaçý olmuþ
Duvardaki saate bakýyorum
Kendi halinde yoluna devam ediyor
Ben kesif kokulu odamda
Kaybolmuþum
Ne yapsam
Ne kadar dil döksem
Laf dinlemiyor yüreðim
**
Bir baþýma oturmuþtum çilingir sofrasýna
Kalkarken baktým ki
Hiç de yalnýz deðilmiþim.
Kaygýlarým
Düþlerim
Korkularým
Yalnýzlýðým
Sessizliðim
Hüznüm
Deli cesaretim
Çaresizliðim
…ve laf dinlemeyen
Yarým kalmýþ yüreðim...
**
Elimden bir þey gelmez
Bir o yana
Bir bu yana
Gün doðarken
Duvarlarla seviþirken yumruklarým
Vurup kadehin dibine dibine
Söverim her þeyin gelmiþine geçmiþine..
 
Mustafa KARAAHMETOÐLU
05.07.2020