VAY FAKİRLİK VAY


Yuva yıkan fakirlik
Gençliğimi öldürdün 
Çocukluk yaşantılarımı 
Kara mezara gömdün 
Aç susuz bıraktın

Dünya sofrasında doyanı gördün mü?
Mezarda para sayanı gördün mü?
Bir yetimin göz yaşlarını gördüm 
Kendi kendime dedim ki
Vay fakirlik vay 


İki lokmayı verdin mi 
Gariplere,garipleri doyurdun mu?
Dünyada doyulmaz 
Kime neyi anlatayım
Evin ocağın başına yıkılır


Sevdiğinden ayırır 
Sevdiklerinden ayrı koyar 
Gurbet ellerini mesken tutturur
Komşu kapısını çalmaya yüzün tutmaz 


Annen baban kardeşlerin 
Yanında olmazlar 
Bir lokma ekmek verenin olmaz
Memleketinden sıladan uzak bırakır 
Vay fakirlik vay


Ekmeği evi ocağı yoktur 
Yatacak yorganı yastığı yoktur 
Ağladığında göz yaşlarını sileni olmaz
Yazı kışı yoktur 

Yazın yoksul ateşinde yanar 
Kışın ekmek için yağmurlarda ıslanır,karlar altında donar üşür 
Eşi dostları gören duyanı olmaz,


Elektriği suyu ısınacak bir sobası bile yoktur 
Tek başına yaşam mücadelesi verir 
Fakir insan sever ama 


Sevdiğini alamaz 
Seveni sayanı olmaz
İnsan oğlunun cebi doludur 
Yüreği gönlü boştur 
Meyvesi yeşilliği yoktur 
Canı bedeni çürüyor 

Sağlığı yaşam garantisi yoktur 
Geçim sıkıntısı çeker görenleri olmaz
Eşi oğlu terk eder gider 


Dünya zindanında yapa yalnız kalır 
Fakirlik kader mi alın yazısı mı bilmem ama 
Fakirin eşi dostu arkadaşı devleti ülkesi yoktur 


Fakirin sırtından vururlar 
Fakirin sırtından  zengin olurlar
Fakir insan açlıktan ölüyor
Kimin umrunda acaba 
Cebini dolduran çekip gidiyor


Açlıktan ağzı dili konuşamaz 
Ayakları dizleri yürüyemez 
Fakirin gecesi gündüzü yoktur 
Kapısı penceresi yoktur 
Kapısız penceresiz dünyada yaşıyor 


Fakir nefes alamıyor 
Nefessiz yaşıyor bilen gören var mıdır? acaba 
Bakacak hiç kimsesi yoktur
Dikilecek bir ağaçı bile yoktur 

Elektrik su faturası vardır ama
Yaşam faturası yoktur 
Fakirin cebini soyarlar
Karşı koyan var mıdır 
Kiralık dünyada 
Fakirin yaşamı kiralıktır 


Fakirin bebeği açtır 
Sahip çıkan oldu mu
Yüzü hiç gülmez 
Aylarca yıllarca canı yüreği 
Gönlü hep ağlar 


Tüpü ocağı yokki 
Tencerede yemeği pişsin 
Ekmeği yemeği bile yoktur 
Ekmek yemek götüren oldu mu
Fakir insan ölene dek oruç tutuyor 


Fakirin yuvası kurulmaz
Fakirin yuvasını yıkıyorlar 
Çoluk çocuğu aç susuz perişan hallerdeler 
Haberi olan var mıdır acaba


Fakirlik süründürür 
Gurbet yollarında 
Fakir insanın başını sokacak bir evi bir sıcak yuvası bile yoktur 


Tahtası çivisi yokki 
Kendi kendine ev yapsın
Cebinde üç kuruş para yok
Evine ekmek alsın 
Dünyanın çalanı zalimleri çoktur 


ŞAİRİ,YAZARI: DEVRİM MİRAÇ ZAZA MAHSUN TUĞRUL


08.07.2020
( Vay Fakirlik Vay başlıklı yazı zaza mahsun tarafından 12.07.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.