VAY FAKİRLİK VAY
Yuva yıkan fakirlik
Gençliğimi öldürdün
Çocukluk yaşantılarımı
Kara mezara gömdün
Aç susuz bıraktın
Dünya sofrasında doyanı gördün mü?
Mezarda para sayanı gördün mü?
Bir yetimin göz yaşlarını gördüm
Kendi kendime dedim ki
Vay fakirlik vay
İki lokmayı verdin mi
Gariplere,garipleri doyurdun mu?
Dünyada doyulmaz
Kime neyi anlatayım
Evin ocağın başına yıkılır
Sevdiğinden ayırır
Sevdiklerinden ayrı koyar
Gurbet ellerini mesken tutturur
Komşu kapısını çalmaya yüzün tutmaz
Annen baban kardeşlerin
Yanında olmazlar
Bir lokma ekmek verenin olmaz
Memleketinden sıladan uzak bırakır
Vay fakirlik vay
Ekmeği evi ocağı yoktur
Yatacak yorganı yastığı yoktur
Ağladığında göz yaşlarını sileni olmaz
Yazı kışı yoktur
Yazın yoksul ateşinde yanar
Kışın ekmek için yağmurlarda ıslanır,karlar altında donar üşür
Eşi dostları gören duyanı olmaz,
Elektriği suyu ısınacak bir sobası bile yoktur
Tek başına yaşam mücadelesi verir
Fakir insan sever ama
Sevdiğini alamaz
Seveni sayanı olmaz
İnsan oğlunun cebi doludur
Yüreği gönlü boştur
Meyvesi yeşilliği yoktur
Canı bedeni çürüyor
Sağlığı yaşam garantisi yoktur
Geçim sıkıntısı çeker görenleri olmaz
Eşi oğlu terk eder gider
Dünya zindanında yapa yalnız kalır
Fakirlik kader mi alın yazısı mı bilmem ama
Fakirin eşi dostu arkadaşı devleti ülkesi yoktur
Fakirin sırtından vururlar
Fakirin sırtından zengin olurlar
Fakir insan açlıktan ölüyor
Kimin umrunda acaba
Cebini dolduran çekip gidiyor
Açlıktan ağzı dili konuşamaz
Ayakları dizleri yürüyemez
Fakirin gecesi gündüzü yoktur
Kapısı penceresi yoktur
Kapısız penceresiz dünyada yaşıyor
Fakir nefes alamıyor
Nefessiz yaşıyor bilen gören var mıdır? acaba
Bakacak hiç kimsesi yoktur
Dikilecek bir ağaçı bile yoktur
Elektrik su faturası vardır ama
Yaşam faturası yoktur
Fakirin cebini soyarlar
Karşı koyan var mıdır
Kiralık dünyada
Fakirin yaşamı kiralıktır
Fakirin bebeği açtır
Sahip çıkan oldu mu
Yüzü hiç gülmez
Aylarca yıllarca canı yüreği
Gönlü hep ağlar
Tüpü ocağı yokki
Tencerede yemeği pişsin
Ekmeği yemeği bile yoktur
Ekmek yemek götüren oldu mu
Fakir insan ölene dek oruç tutuyor
Fakirin yuvası kurulmaz
Fakirin yuvasını yıkıyorlar
Çoluk çocuğu aç susuz perişan hallerdeler
Haberi olan var mıdır acaba
Fakirlik süründürür
Gurbet yollarında
Fakir insanın başını sokacak bir evi bir sıcak yuvası bile yoktur
Tahtası çivisi yokki
Kendi kendine ev yapsın
Cebinde üç kuruş para yok
Evine ekmek alsın
Dünyanın çalanı zalimleri çoktur
ŞAİRİ,YAZARI: DEVRİM MİRAÇ ZAZA MAHSUN TUĞRUL
08.07.2020
(
Vay Fakirlik Vay başlıklı yazı
zaza mahsun tarafından
12.07.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.