Derdi olmasa kim kimi severdi
Ne kendi koşar ne de başkaları
Bir Nemrut olur kendini överdi
Herkese bir kulp, takar tasmaları
Duygudaş olmak koparılan çiçek
Kimse yapmıyor papatyayla dilek
Büksen ne olur bükülmeyen bilek
Gün gelir lavlar yakar magmaları
Ölen insanda olur mu iktidar
Herkes emanet ameli yadigâr
Düşünmeyen çok eser esmez rüzgâr
Böyle bilse de akar salyaları
Yoksa kimliği olmaz korkusu da
Dokunmuyorsa olmaz duygusu da
Öldürmüyorsa olmaz kuşkusu da
Sanal dünyadan bakar aynaları
Kim hayal eder sonsuza yürümek
Kabre girip de ister mi çürümek
Moda değil ki kefeni bürümek
Oysa sahnede çok numaraları
Saffet desende mayasız öğüdün
Kalburdan geçmez yaprağı söğüdün
Osmanlının da, adı yok Söğüt’ün
Ahlaki çöküntü kum fırtınaları
Saffet Kuramaz