BUL BENÝ

Cemrleri bekleyen,

Nehirleri donmuþ karakýþlara döndüm,

Bigâne kaldým bu þehirde, sensiz kimsesiz.

Suya hasret, kurumuþ, çatlamýþ topraklar gibiyim,

Kervan geçmeyen, yollar misali ýssýz ve sessiz,

Çatýsý, duvarlarý yýkýlmýþ hanlar gibi viraneyim,

Bul beni, Mecnun’un, Leylâ’sýný aradýðý çöllerde,

Prangalý ayaklarým, gidemiyorum bu þehirden,

Gamzelerine gömülmüþ yüreðim, sana meftun,

Zümrüt gözlerinin, yakut bakýþlarýna sürgün,

Müebbetini, “muhabbetim” diye sevmiþim,

Mezalimine âþýk, iflah olmaz bir mazlumum,

Kaç mehtaplý geceyi ayazlý þafaklara ekledim

Pencerenizin perdesini aralayýp, bir lâhza bakarsýn diye,

Seni beklerken sabahlara kadar, sokaðýnýzýn köþesinde.

Yüreðim yangýn yeri, ellerim, ayaklarým buz tutuyor,

Isýt beni, zemheriden soðuk kalbinin mahzenlerinde.

Pembe rüyalar göreyim, baþýmý koyup dizlerine,

Sen kokan, taze açmýþ erguvanlarýn gölgesinde.

Yak beni, küllerime mezar olsun, o vefasýz yüreðin,

Ey benim, sensiz gecelerimin bitmeyen kâbusu!

Kýzgýn lâvlar taþ kesiliyor, ýslak kirpiklerinde.

Yüzüm, gözüm, yüreðim, her yerim eriyip gidiyor.

Yakýp kül ettiðin bedenimi, yeniden dirilt gözlerinde...

Muhabbetimle doldur, çoraklaþmýþ kalbinin dehlizlerini,

Oku beni, bul bizi, hep ikimize yazdýðým þiirlerimde.

#aslanyýlmaz#suskunyürek#