Online Üye
Online Ziyaretçi
HEP AŞ
ERDİ SEVDALAR
Dün
gece yarısı
Dolaşırken
gecenin tezgâhın da
Bulduğum
tek şeydi hüzün
Döl
yatağında karanlığın
Birikip
duran, büyüyen!
Unutulmuş
sevinçleri
Yakalamak
imkânsız gayri
Heybemiz
de hüzünler
Parçalanıp
durmakta
Ne
varsa acımış çiçekler gibi
Özlemler
de yetim kaldı nice yıllar
İçimizde
büyüttük
Onca
acıların çiçeklerini
Ölümcül
duygular böldü uykularımızı
Verdik
verdikçe; hiç almadan
Umur
kelepçesi
Takılı
kaldı bileklerimizde
Üşümüş
kaldı baharlar
Nice sevgiler, dostluklar
Aş
eren bitimsiz sevdalar da!