Ne güneþ doðmuþ ne ay altýnda yürümüþüm

Gözlerim âmâ gibi kendimde mi deðilim

Güvendiðim aklýmý yitirmiþ çürümüþüm

Kapanmaz yara gibi kendimde mi deðilim

Güvenecek kimse yok kasýrga deprem gibi

Dövünecek dizim yok gençlikte saðlam gibi

Övünecek amel yok erdeme merhem gibi

Dönerim sara gibi kendimde mi deðilim

Hani güzel bir günüm geçer diye beklerken, 

Kýyamet mi kopuyor cennet dua dilerken

Deðiþmiyor hiç bir þey hayal edip düþlerken

Bulunmaz deva gibi kendimde mi deðilim

Saffet Kuramaz