Apansız geldi dilime,
Son ziyaretinde gözümün
Yüzgörümlüğü isteyen bakışlarını
Beynimde yoğurup durduğum kelime.
Aşk, mayalanmıştı
Dolmuş, taşmış
Daha pişemeden,
Korkup, kendinden ürkmekten
Köşe bucak oyalanmıştı.
Kapansız düştü elime
Kâh elense çektim oynaşırken
Kâh boyun eğdim kudretine
Sırnaştığıma pişman..
Ah o dudaklardan bırakamamak yok mu
Her türlü hemhal olduklarını
Kendini dinlerken perişan.
Bu, aşkın en zor faslı
İçinde yüzgöz olduklarını
Yüze söylemek
Yüzüyle gözüyle süzerken aslı
Apayrı, aşkın kendinden
Tefrişatı görücüye çıkarmış gibi hancı.
Uçurum ağzında bitivermiş inciri
Son ihtimal bellemek
Kesmek gibi esaslı
Apandisti sıkıştırmış, burmuşça sancı,
Ebeye küfretmek
Doğuramazken yalancı.
Ah aşk
Bakla açmakla oyalanırken
Hasedinden körükörüne kör düğümler
Baklası kesilmiş zinciri
Apansız geliverir diline
Söyletir;
Seni Seviyorum
