Yüzüne baktığımda söylem dilim tutulur
Sil güzel gözlerini yeter ağlama çocuk
Üstün başın kir yükü cümlem söze katılır
Zarardan karı çıkar yeter ağlama çocuk!
Her şey haktan desek-de sen yakana iliştir
Ne işin var sokakta? Oku adam olasın!
Gece muhtaç sabaha sen umudun geliştir
Ana, baba, dört kardeş! Ki, onlara bakasın!
Bir elin verdiğini bilmesin bir diğeri
Çocuk aklı ne bilir ha bire ister durur
İnsanlık ayıbıdır hani varlık değeri?
Ebu Leheb örneği kazancımızda kurur!
Eksikten nemalanır ah o çok bilenler
Çalmadan oynar kimi bilinen o varyete
Alın teri az bilir pis efkardan gülenler
Cukkası kalın, lakin kaygısız jet sosyete!
