Her Düşün Bir
Gerekçeli Kararı Vardır O Da Tüm İnsanlığın
Mutluluğudur
Görüşlerimi özlemlerimi
söyleyebilirim belki, lakin düşlerimi resm edemem resim gibi çizemem bir görsel
gibi görünen gibi lakin bir şiir gibi anlatabilirim dokunabilirim hislerimle
duygularımla anlatırken,, düş iklimine girince çıkılması zordur lakin
sanılmasın düşler kendim içindir hepimiz içindir yoksa ne değeri
olacak ki? Çoğumuz insanı yok sayabiliriz
düşlerimizdekini almasın diye, alsa ne çıkar düşünmek bedava verdikçe düşlerini
çoğalır renklenir. Lakin
beni bizleri âlemlerin Rabbi hariç düş görmekten alıkoyamaz, bizler ki
karşımızdakinde eksiklik görünce kendimizdeki eksikliği
hissedince elimizden o an bir şey gelmeyince düşlere başvurur içinde gezeriz.
Bizler en çok da severken ve içten gizlice sessizce yanarken düşler âleminde
gezeriz.
Yetmez bazen düşler
gönlümüzün ücra köşesinde saklar yetmeyene de veririz, sır diye saklamayız
verdikçe coşarız düşler kurar gerçek olması için adımlar atarız.
Gülümsemesini
sevmesin ide üzülmesini de üzüleni sevmesini de bilirim. Katarım en güzelinden
süslenmiş olarak gördüğüm düşlerin içine o yaşarken ve ben
yaşatırken mutluluğu mutlu oluruz yoksa
nasıl mutlu olunur ki? Bu duyguyu paylaşanlar bilir yoksa öylesine böylesine
şöylesine bildiğiniz gibi hiç değil.
Üzülsem de karşımdaki üzülmesin diye gülümserim, elbet anlayışımda gülmesi
gerekeni üzene elimde hazır pamuktan sopamdır, pamuktan olduğunu
söylemem gösterir geçerim.
Anında düşlerken
anında görerek olmasın beklediğimiz özlediğim
düşlerimiz de var, dönün
bugünü yaralarken düne dönerek yaralanmamasını sağlayarak
bugün yaraların içinde
olmamasını istediğimiz gibi
Mademki dünya da acı
veren saran yaralayan mutsuzluklardan ve mecburi kaçışlardan bizler sorumluyuz
bari düşlerimizde düzeltmeye çalışarak hayatta gerçekleşmesi için adımlar
atalım atabilirsek ilerleyebilirsek… Bazen verilmez ki izin verin ellerinde
vardır son bir kör kurşunu yüreğimize sıkmak için
beklerler! Kitaplar ne der bizlere?
“Beni
oku; beni oku ki içindeki karanlıklar aydınlansın
Ben okundukça ben kitap, sen okudukça
insansın”.
Bilirim her düşüş bir
kendi içinde barındırdığı bir yükseliştir, umudunu sararsan karanlığa
karşı ile aydınlıktır. Düşlerimde yıldızlar gibi, aydınlık düşünceler gibi
duruyor gökyüzünde, her sabah yerinden aldığım yenileyerek her gece astığım. Nedir anladığım? Nedir insanlık için içine kattığım? Bu benim için önemlidir. Hani derler ya.
” Bir tencere kaynar
ocakta
Et mi kaynar, dert mi kaynar bilinmez"
Bilmem için yaklaşmak
gözlemlemem gerekir ki, düşlerimin ne boyutta olduğunu
göreyim daha fazla koşayım, varılacak yere
ellerimle kazarak gönlümle düzelterek varayım, içinde ne var ona göre yardımcı
olayım, davranayım sarayım ağlayayım beraberce, sonunda
gülelim. Düşlerimin mehtabımı hasta ondan mı solgun görmeliyim çözmeliyim.
Düşlerimin de kendine
ait özgün yeteneği kapasitesi vardır,
toplumsal alanın boşluklu yapısını doldurmak için, benimle herkesle uyumlu olan bir
dili varır şiir gibi okşayan saran, alımlı anlamlı bir şiir dünyası gibidir
düşlerimde benim için karşımdaki insanı mutlu etmek eylemsizliği
eylemle sarmak doldurtmak içindir. İçim de bir ressam gibi doğayı yansıtan çizimleriyle resm
eder çizer bana gösterir, düş fikir akıl his duygu aynamda. Benden
olumsuzluklar bir tepkidir, etki etmem için içimdeki etkidir sevgidir.
Kendime değildir
insanadır çocukluğuma
döndüğümde satırlarım
düşlerimle içinden gezdirir, bu düşlerle satırlara has hâsıl olan bir durumdur.
Çok sevdiğimiz bir melodi gibidir, kendi
acılarımdan haz alırım yanlış anlamayın çünkü acıyı yok etmenin ilk kuralı
hissetmek yaşamak ve çaresini aramaya yönelmektir. Yoksa başka birinin canı
yandığında zilleri takar
oynarım hiç değildir Rabbim korusun. Hem yüreğim
ağlarım
çare ararken dağlarım anlarım koşarım koşamazsam eğer
kalemimi elime alır sözleri kelimeleri heceleri eklerim, yeni zincirleme acılar
sarmasın diye, anlayan olur mu o benim sorunum değil
diyerek köşeye
de çekilmem yazarım anlatırım ömrüm yettikçe, gün döndükçe Rabbimin yardımıyla.
Her düşün bir
gerekçeli kararı vardır o da insanlığın mutluluğudur,
gerisi gerekçeli karar uygulama değildir
biline.
İşte bu nedenledir ki
olumsuz bir durumdan memnun olmamak beni olumlu düşlere sevk ediyor, bu
olumsuz durumdan şikâyetçi olmak, sızlanmak, rahatsız olmak ve bu olumsuz
olayla ilgili huzursuzluğunu dile getirmektir
düşler sözler duygular ve hisler. Yakınma bildiren cümlelerde memnun olunmayan
durumla ilgili bir “sertlik” ve “açık eleştiri” ”iç hesaplaşma” “insanla
anlaşma” “yaklaşma” havası gizlidir düşlerimin /düşlerimizin içinde, zaten bu
havayı kendi içinde barındırıyor az gezin içinde etrafında hissedeceksiniz
mutlaka. De haydi ne beklersiniz, vesselam, selamlarımla.
Mehmet Aluç