DOSTLAR MECLİSİ
Kırk yılın hatrına kahveye geldik
Dağları yol ettik dost
meclisinde
Paylaştık acıyı, tasayı
böldük
Dikeni gül ettik dost
meclisinde
Sevgi saygı vardır işin
özünde
Yalan riya olmaz dostun
sözünde
Sizler gibi var mı dünya
yüzünde?
Nefreti kül ettik dost
meclisinde
El ele verirsek engeller
biter
Ne gam tasa kalır ne bir
tek keder
Tek yürek tek yumruk
olursak yeter
Bu sırrı bil ettik dost
meclisinde
Dost bağında kavi oldu
kelamlar
Kuvvetlendi, güven buldu
kalemler
Şiirlerle soldu, bütün
elemler
Zehiri bal ettik dost
meclisinde
Durgun su pis kokar,
atalar sözü
Yerinde sayanlar, topluma
sızı
Bu duygu bu ikrar topladı
bizi
Gayreti bol ettik dost
meclisinde
Sevenin sevgisi sitemi
dosta
Gönüller bir idi kederde
yasta
Bir canın gözyaşı ederdi
hasta
Sanmayın rol ettik dost
meclisinde
Huzurun çerağı yakılsın
burda
Dermanlar aradık her türlü
derde
Açığı örtmeye getirdik
perde
Hicabı tül ettik dost
meclisinde
Sizi öven sözler, diller
içinde
Birbirinden güzel güller
içinde
“Şairim” demedim kullar
içinde
Zamanı yıl ettik dost
meclisinde
Gazi Hüseyin KILBAŞ