Berduş hayallerimi çalan çingene kadın,
Geleceğimi sunarken üç beş kuruşa Düşman bildiklerimin avucuna.
Geçmişim ile şimdiki zamanda cenk içindeyim.
Başımda geçimsiz belalar.
Elimin değdiği yerlerde hep yangın mı var.
Neden yanar avuçlarım okşayınca gülü.
Öksüz cümlelerim bir elif edemediğine yanıyor.
Dedim ya ey cemaat!
Elim nereye değse yangın var.
Gözyaşımı biriktirip bir yağmur damlası ile,
Yeryüzünü fethetmeye gider gibi,
İnmek isterim yeryüzüne.
Zerre rahmet olmasa da bende.
Bir destan büyür içimde.
Çocukluğumu ata bindirip kıtalar aşıyorum.
Hangi kıta daha soğuk hiç bilmiyorum.
Birinde tenim üşüyor diğerinde ruhum.
Düşerken peşime atlılar,
Ben hep geçmişten kaçıyorum.
Çekilmez üstümden nemrut bakışlar,
Nereye gitsem gurbetteyim.
Kaplumbağa misali kabuğuma çekiliyorum.
(
Ey Cemaat başlıklı yazı
Mecaz Adam tarafından
16.09.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
