Bir enkaz yığınıydı yerdeki şiirAklı bir karış havadan çakılmıştı yere,
Savrulan kelimelerle yüzleşemedi şair
Son sözleri kaldı o şiirden geriye..
Küstüklerini yazdı geri kalan günlere
Başladığı yeri ise zaten bilemiyordu,
Bir kez daha deneyip geçiş yaptı dünlere
Üst üste bindi harfler artık silemiyordu,
Ne çıkarabildi aradakileri
Ne toplayabildi kafasındakileri..
Zamansızdı her zaman yazdıkları,
Bilmiyordu ne zaman geleceğini
Ki zaten hiç gelmemişti..
İçindeki şarkı gibiydi yaşanan
Ha bire tekrara düşüyordu,
Göreceli diyordu aklındaki fikirlere
Ah, bir görebilseydiniz!
Kör karanlıktan kayan yıldız gibi
Tutunuyordu tüm düşüncelere,
Her kayan yıldızda bağırıyordu çocuk gibi
Hadi aklınızdan yeni bir fikir tutun, diye!..
Bırak deminde kalsın, diyordu hayat
Ne altını çok kısıyordu, ne fazla açabiliyordu,
Yudum yudum içiyordu bıraksa hayat
Onun için ne yaşayabiliyordu ne ölebiliyordu..
Aşk ruhun kanadındaydı yoktu sağı solu
Yalnız hakikate uçan aşk biliyordu,
Öteki varsa sevgi yoksa sevda diyordu,
Canından öteydi onun sevdiği
Ondandı canını hiçe saydığı..
Yalnızlıksa anlayıp konuşamadığı dildi,
Kalabalıkları vardı dokunmadan yürüdüğü,
Her gece yeniden canlanan geçmiş
Ve geçememişlerin içinde büyüdüğü..
Ne inandıklarını yazabildi
Ne yazdıklarına inandı,
Duygu fırtınasıydı içine çekildiği..
Ne çıkmak istedi, ne çıkabildi,
Bir akıl tutulmasıydı yaşanan belki
Kalbinin tam araya girdiği..
Aslıhan Savaş
(
Bir Şiirin Kara Kutusu başlıklı yazı
saklı bahçe tarafından
19.09.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
