Deniz uzaktı bana limanım yoktu
Karadan araba çıkmaz yokuşum çoktu

Ben garda beklerken
Yaşam hakkına sığınmak için binerdi kuşlar vagona
Çer çöple yuva yapmak için güneye giderlerdi
Ama ben yine de üzülürdüm
Kanatlarının kırık oluşuna

Ben garda beklerken
Makinistin ekmek parasına bulaşırdı
Benim demir raylarda ezilen suskunluğum

Trenin düdüğünden çıkan feryadım duyulmaz olurdu
Bedeni görünmez ama dumanı kalırdı uzakta
Bu da ispatlardı
Acılarımın dünya gibi yuvarlak olduğunu

Ben garda beklerken 
Kımıldamadan hazırolda beklerdi
Duvarda asılı koca saat
İlerleyemezdi akrep senin dönüşüne dek

Gel deyişimi kaç yük trenine bindirip gönderdim
ödünç alınmış günlerde

Tren soyguncuları karşılardı şiirlerimi yarı yollarda

Sana ulaşmadan makas değiştirdi toy mısralar

Duysan raylar paslanmadan önce gelirdin
kara trenin dumanından önce gelirdin biliyorum

Olsun gelmezsen de
Şunu bil

Küçücük kızların sulu boyadan yapılmış
Güneşi bağırlarına basıp gittiğini bil

Garda gece olduğunu

Bekleme salonunda bir bekçi bir de benim
Dışarıda da Karabaşın kaldığını bil
Peronların orda umudumun üşüdüğünü bil

Ne olursa olsun
Beklemek fiilinin olumlu gelecek zaman eki alacağını bil
Sırtımdaki ceketi umuda giydirip
Sen gelene kadar
Gömlekle
Garda bekleyeceğimi bil


( Ben Garda Beklerken başlıklı yazı Kazım Gök tarafından 20.09.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.