Kalemle Yazmak Ýçin Kaleme Ýlk Dokunuþum (Editöryel düzeltme sonucunda)

Kalemle Yazmak Ýçin Kaleme Ýlk Dokunuþum

   Ben bu yazan kaleme yazmak için ilk dokunuþum, ilk duruþum bir dua sonucu baþladý. Duamý kabul eden Rabbim yaz kulum dedi, þükür ettim. Okuyordum bu bana geldi tanýdýk, dünden az biraz iþten dolayý ayrýlýþla bitince, emeklilik baþlayýnca yeniden baþlattý. Baþlayýþ ve bekleyiþ ve yeniden baþlayýþ, sonrasýnda anlayýþ, bana yazmak artýk anladýk mecburî mesken olarak kaldý, beni sardý yanýna aldý, Rabbime þükür. Zaten edebiyat sinema tiyatro müzik dýþýnda öylesine aykýrý bir yaþam alaným yoktu, yaþarken bu âlemde eþ ve çocuklarým ve sizlerle, memleketimden ayrýlarak ikamet ettiðimiz bu mucizevî sevdiðim Ankara’dan münasebetimiz baþladý, ilk geldiðimde beklemekteydi yazmak piþerek, emekliliðimle Rabbime duamla haydi devam et demekti, sizlere doðru gelmekti, gülümsetmekti gülmem için. Sayfaya ilk gözyaþýný býraktým Rabbimin hikmetiyle, yakýndan þahit olunca seyirlik bir sahne gibi, düþ gibi, tiyatro gibi…

  Ben ilk þiirimi yazdým, açýldý açtý Rabbim gönlümde perde, dedi gönlünü içine serde, var derde açýlsýn perde, devamýnda yazmamla açýlan duygu dolu aþk dolu kapýlar açýlan kapalý perdeler…Ýnsan okudukça yazdýkça kendini aslýnda yazýyor taþýyor, anlatýyor... Gönül gözüyle bakýþýnýn yazýþý ile gönüllere kendine ilk temasý, ilk yakýnlaþmasý… Ýlk sevinçten gelen içten sevinç dolu hýçkýrýk, çünkü baðrým yanýk, çok ayrý kaldýk, anlaþýlamadýk ve iþte karþýlýklý yazarken bakýþýrken satýr aralarýnda ki ilk suskunluk, durgunlukla buluþtuk kavuþtuk… Ýlk sözcükleri yazdýrtan Rabbimin kudreti duayla istekle tek bir bedende nasýl uyum içinde yazarken kalem fýsýldýyordu bana aþký sevgiyi gönülde usulca gezmenin sýrrýný. Ýnsanýn gizli kalmýyor  duygusu ve hisleri düþünceleri damla damla satýrlarla sayfaya damlýyor, aþikâr oluyor tüm hisleri düþünceleri düþleri…

  Herkesin bir hýçkýrýðý muhakkak ki ilk silkeleniþi  var kendine geliþi, doðum gibi, Rabbini idrak edince kulunum dediði gibi, susar hýçkýrýklar sevinçle Rabbime gidince vardýr, Rabbim kendine doðru gülümseten gönüllere yürüte, tüm olumsuz fikirleri gülümsetenlerle çürüte inþallah, âmin, diyelim bir selamda ara vermek için verelim, vesselam.

Mehmet Aluç

 Not: Yazarken imla konusunda pek becerikli deðilim, bunun için editöryel yönde düzeltmeler için Editör bir arkadaþa bu konuda danýþtým ve YARDIM ALDIM  sonucunda bu imlalarý düzgün ilk yazýmý yayýnladým.