Þiir Gözüyle Gönlüyle Bakmak Ve Dokunmak-1

Þiirle insanýn gönlüne bakmanýn yazmanýn latifesi hoþluðu doldurduðu boþluðu ile her soruya cevap oluyor ben bayýlýyorum þiirle bakmayý sevmeyi, gülümsemeyi. Asla istemez geri gitmeyi her aný dokunuþuyla çiçek kokusuyla doldurduðunda geriye de ileriye de gitsen ayný güzelliði muhakkak ki var. Dokunur her hangi bir þeye anlatýr canlandýrýr, hatýrlatýr bak bu var var koþ sar…

Garibim bu Gülþen de
Baykuþlar ötüþende
Gariplik ne çetinmiþ
Baþ yastýða düþende

Rüzgâr Ege

  Garipte olsa insan Alemlerin Rabbi yanýndadýr her an, gönül evi bahçesi tarumar olmaz hep açan gül bahçesidir. Baykuþlar ötse de, aslýnda baykuþ öttüðünde kara haber çýkacak inancýnýn yanlýþlýðýna inanlara göndermedir. Ýnsan þiirin dokunduðu dokunmayýnca insana insan insandan dolayý garip kalýr. Þiir dokun gönlüne bir gülümsemede olsa. Ýþte böyledir dokunmayýnca Gönül’e her akþam yatmak için baþ yastýða düþünce yastýk yaþlarla dolar.

  Ýnsan hayatý bir hikâyedir, þiirlerde onlarý anlatan hikâyedir. Þiir ve yazar bakar arar kuytusunda kalmýþ bir ayrýntýyý gizlenmiþ ortaya çýkmayaný, anlatýrken anlatýlmayaný, geçmiþi anlatýrken geleceðin eksikliðini bugünden hazýrla yolda kalma yaya, gönlünü yapma sakýn kaya bekleyen var ötelerde günleri saya saya.

Tarhana Bulgur
Gelme Bana Langýr Lungur
ne kadar Güzel Gözlerin var
kalk ta iki çay doldur

  Böylesine gülümseten manilerimizde var, þiir  bu gayesi mutluluk katmak ana, cana, sana ,bana bakma o yana bak benden yana. Selamlarýmla.

Mehmet Aluç