Sevgili...

 Biliyor musun gülüm, sensiz hiçbir şeyin tadı yok; tütünün tadı yok, türkülerin ritmi yok, aşıkların sesi kısık,  yıldızların ışığı sönük... 

 Hiçbir şeyden zevk alamıyorum; tütünü bıraktım, türkülere darıldım, yıldızlara bakmıyorum artık... Sahi, her şey üstüme geliyor; laf kaldıramıyorum bile, gözlerim doluyor her an. Sahi, artık şiirler yazamıyorum; yazdıklarımı da beğenmiyorum zaten, bazen düşünüyorum da kim kimi anlamadı?.. Bazen düşünüyorum da kim kimi anladı?.. Bazen düşünüyorum da kim kimi daha çok düşündü. Bazen düşünüyorum düşünmemeyi de yine bir düşüncenin içine düşüyorum. İnsan bencildi de sevgiyi de paylaşamayacak kadar bencil miydi... İnsan safdı da gülüşünde saflık arayacak kadar saf mıydı ya da insan mı değildi?.. Ahh şuan bu yazdığımı görsen, çocuk musun İsa derdin, akşam eve gider ne demek istediğimi düşünürdün. Ben sana demiştim; anılarımızı anlatmam, senden başkasına saçmalamam.

 Sensiz geçen hiçbir gece de deliksiz uyuyamadım da... Aslında sevmem eksilti cümleleri, ayırmak istemem ne cümleri ne ögeleri. Ayrılık acı, ayrılığı kimse hak etmemeli... Sensizlikten duygularım da saçmalasa da her şey karma karışık olsa bile; emin olduğum bir şey vardır ki bunu okuduğunda üzerine alınacaksın ama hiç okumamış gibi, görmemişcesine aldırmayacaksın. Sevginin değeri sende gizliydi. Şimdi düşün neden böyle herkese açık mektup yazarım, bana hak ver; seni özlüyorum...

 Sensiz hiçbir şeyin tadı yok. Zaten anlamı da yok... 
( Bir Mektup Olsun başlıklı yazı İsa1979 tarafından 30.09.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.