Online Üye
Online Ziyaretçi
AKŞAMDAYIM
Bir akşamın telaşı kaldırımlarda
Gözlerde tek bir nokta, varış!
Nerden çıktı bu cümbüş, bu karayazı
Seferberlik ilan etmiş tanrılar.
Üşüyorum, titriyor adımlarım
Varış yok bu tuhaf seferberlikte;
Farkında değil kalabalıklar
Şimdi köşelerden çıkacak alışkanlıklar
Zoraki adımlar zorlayacak caddeyi
Ve kapılardan girecek adamlar, kadınlar…
Çocuklar sevinecek ardında, sevinecekler.
Islanacak çatıların kiremitleri belirsiz türkülerin curcunasında,
Zoraki sabahların ardında;
Uyuyacak, uyanacak, rüyalar görecekler;
Ve ölecekler…
Korkuyorum;
korkmak mı yoksa belirsiz çığlıklar mı yüreğimi
ürperten.
Bir yalnız adam, bir yalnız akşam; ve kalabalık.
Belli belirsiz bir fısıltı nakarat oluyor dilimde;
“Özgürlük, özgürlük”…
Bilincimi inciten.
Üstelik özgürken cümlelerim tutkularımın zindanında
Ve gecenin kokusu salınırken sokakta…