Son Yolcuyum Tren İstasyonunda
Son yolcuyum gece de
Bir tren istasyonunda
Yol alacam karanlık ufuklara
Upuzun raylar üzerin de
Arşınlanıp duracak
Beynimin her yanında
Hangi boyuta geldiği
Beli olmayan dalgalar
Yaslayacak başımı cama
Kah kapanacak gözlerimin kapakları
Kah açılacak arada
Sessizliğe gömülmüş şehirlere bakacam
Yada yol kenarı yanan sarımsı ışıklara
Görmeye çalışacam görebilirsem
Siyah perdeye ışık tutan yıldızlara
Ömründe akan zamanı harcayarak
Unutacam zamanı gösteren
Kolumda taşıdığım saati
Dalacam derin kuyulara benzeyen
Düştüğüm düşünceler girdabında
Atomun parçalanışı misali
Toz haline gelip dağılacam yine
Gecenin sırları sakladığı her yere
Sonra da irkilip kendime gelecem
Şafağın ilk ışıklarıyla
Umutlarımı diri tutarak
Güzel yarınlara yol almak adına
Yada başka deyişle örümün yetiği yere kadar
(
Son Yolcuyum Tren İstasyonunda başlıklı yazı
ÖNDER_34 tarafından
17.10.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
